12 juli 2016

Ben Gerrits: ‘Ik kon wel door de grond zakken…’

Rubrieken

Waar halen branchegenoten hun inspiratie vandaan, wat was hun grootste blunder en welke gouden tip willen ze delen? De rubriek Event Personality geeft een kijkje in het leven van vakgenoten. Maak deze week kennis met Event Personality Ben Gerrits, F&B Servicemanager bij Conferentiehotel Kontakt der Kontinenten.

Wie is Ben?
Ben (41 jaar) is F&B Servicemanager bij Conferentiehotel Kontakt der Kontinenten. Hij heeft drie kinderen (5, 8 en 10 jaar) en al 20 jaar een relatie met Alice, een rasechte ondernemer: mede-eigenaar van 8 bloemenwinkels en een groothandel. Dat klinkt als een roerig gezin, en dat is het ook! ‘Ik ben geen zelfstandig ondernemer maar alweer sinds vier jaar in dienst bij het succesvolle conferentiehotel in Soesterberg. Al ruim 20 jaar actief in de hospitality-branche en doe dat met veel plezier, maar toch zal ik ooit gaan ondernemen, dat duurt hopelijk geen vijf jaar meer…’

Wat is typisch Ben?
‘Ik werk graag, ben soms koppig en eigenwijs, maar, ik ben ook transparant en goudeerlijk. Een vakidioot, zo zou je mij ook kunnen noemen. Hoe zich dat uit? Ik heb een grote passie voor eten, drinken en hospitality, en dan in de breedste zin van het woord. In mijn werk baken ik mijn eigen afdeling niet af, maar houd ik een scope op alle onderdelen van de totaalbeleving: van de incheck tot en met de aftersales. Vaak wordt dat gewaardeerd, maar soms krijg ik te horen: ‘schoenmaker houd je bij je leest’.

Mensen en zaken aan elkaar verbinden, daar houd ik van. Mede daarom heb ik vorig jaar een post-HBO studie bedrijfskunde gedaan – geweldig om alles onder die afstudeerparaplu te brengen (na HBO Facility management en –hobbymatig- geschiedenis aan de UvA). Uiteindelijk zal ik toch gaan ondernemen. Waarom? Een ondernemer creëert kansen en bouwt deze uit. Een 100% manager beheert en beheerst de werkprocessen. Juist bouwen en creëren passen het meest bij mij!’. In de afgelopen jaren heb ik dan ook samen met mijn naaste collega’s in het MT en met mijn eigen team de kans gekregen om verder te bouwen aan de toekomst van het conferentiehotel. Ruim drie jaar geleden hebben we het wereldse concept ‘ProefLokaal de Wereld’ bedacht en succesvol in de markt gezet. Daarnaast proberen we de steeds veranderende markt zo goed mogelijk te vertalen naar een organisatie die een fit heeft met de wensen van onze boekers. Gevolg is dat de organisatie in de afgelopen jaren sterk is mee veranderd en nog steeds volop in beweging is. Datzelfde geldt voor het concept ‘ProefLokaal de Wereld’ waar nog steeds aan gesleuteld wordt.

Beroep en bedrijf?
‘Op mijn 14e ben ik zeven weken in de kost gegaan bij mijn oom, toenmalig eigenaar van een restaurant-bar en zalencomplex in Laag Soeren: ‘De Harmonie.’ Daar zette ik mijn eerste schreden op het mooie werkvlak van hospitality. Misschien zelfs al eerder, toen ik als kleine jongen naast de weg wokkels met mayonaise verkocht aan buurtgenootjes, mooi gepresenteerd in een koffiefilterzakje. Nog steeds, als ik op een commercieel verantwoorde manier iemand een topbeleving kan geven, maakt mij dat blij!

Waarom heb je voor deze branche gekozen?
‘Ik ben een foodie met passie voor eten, drinken, slapen, hotels, reizen. Het is ongelooflijk leuk om een bijdrage te leveren aan gastvrijheid en dan is het een logische keuze geweest om in deze branche te stappen (na verschillende functies in de horeca uiteindelijk negen jaar bij Hotel Theater Figi & Slot Zeist en sinds bijna 4 jaar bij Kontakt der Kontinenten, red.).’

Wat zou jouw tweede keus geweest zijn?
‘Dat is een hele goede! Ik denk niet dat er een tweede keuze was. Structureel ga ik een bepaalde richting op en dat komt steeds weer bij hetzelfde uit. Ik kan mij niet voorstellen dat ik ooit actief zal zijn buiten mijn eigen vakgebied. De hotellerie. Hier ligt mijn passie, mijn hart!’

Mooiste evenement dat jullie mochten hosten / organiseren (en waarom)?
‘Na een fantastische tijd bij Hotel Theater Figi&Slot Zeist ben ik aan de slag gegaan bij Kontakt der Kontinenten. Hier is de zaalcapaciteit van de drie grootste zalen kleinschaliger dan bij Figi maar als alle 29 zalen in gebruik zijn is het een gezellige drukte van jewelste. Dit geeft een flinke druk op alle operationele processen zowel voor als achter de schermen, maar aan kwaliteit wordt nooit ingeboet. Het geeft steeds weer een kick wanneer alle armen en benen – bij wijze van spreken – buiten de ramen bungelen en je diverse gezelschappen een geweldige ervaring geeft. Dat is hier de teneur: we proberen altijd boven verwachting te presteren, met name met oprecht gemeende gastvriendelijkheid met een wereldse beleving. Dat is onze propositie en onze kracht en die komt tot uiting in ons unieke multiculturele team: van China tot Egypte en van Iran naar Polen en weer terug… Waanzinnig om daar onderdeel van te mogen zijn.’

Wat of wie inspireert jou?
‘Jonnie en Thérèse Boer, rasondernemers die altijd doorzetten en geloven in hun eigen kracht. Of Camille Oostwegel en zijn familie: knap hoe zij privé met zakelijk kunnen combineren en hoe idealisme prevaleert. Hij laat zien dat een goede ondernemer vooral ook een idealist is. Meer op macro-niveau zou ik ook Martin Luther King willen noemen. Zijn wereldvisie gericht op gelijkheid spreekt mij enorm aan. John Lennon heeft mij muzikaal juist erg geïnspireerd (Ben speelt gitaar, beetje piano en hij zingt, red.).

Waar droom je nog van?
‘Van mijn eigen bedrijf! Van een unieke vergaderlocatie op het platteland waar veel rust is en veel aandacht voor al het goede eten en drinken van vandaag en de toekomst. Succesvol door een sterke combinatie van moderne (hospitality) technieken met een goed netwerk en uitstekende kamers. State of the art met een gezondheidsbeleving.’

Hoe ziet de branche er over vijf jaar uit?
‘Ik denk dat er steeds meer vraag komt naar unieke beleving in combinatie met oprechte – niet getrainde – gastvrijheid! Los van kamertje boeken in de grote stad voorzie ik op het MICE vlak wellicht identiteitsproblemen bij met name de grote ketens. Schaalverkleining zal dan de succesfactor zijn! Voor bezinning, verdieping en creatieve processen vinden mensen steeds vaker de weg naar het platteland.’

Met wie uit de branche wil je graag een avondje uit eten, en waarom?
‘Het verhaal van de familie Oostwegel vind ik interessant. Een jongen van 29 neemt een imperium over: niet zozeer hoe hij dat doet, maar wat hij vooral wel en vooral niet doet, daar ben ik naar benieuwd. Met hem zou ik wel een Limburgs biertje willen drinken!’

Wat was je grootste blunder?
‘Ik heb mij in mijn proeftijd bij Figi op pad laten sturen naar een ontvangstpunt met een hele grote koffieketel, die net uitgekookt was met reinigingsmiddel. Ik stond daar klaar voor een groep van 500 personen, toen mijn leidinggevende vroeg: ‘heb je gekeken naar wat je de gasten van plan bent te serveren?’ Ik kon wel door de grond zakken maar schijn het te hebben opgelost.’

Hekel aan?
‘Mensen die niet eerlijk en transparant zijn. Daar ben ik allergisch voor!’

Dol op?
‘Op goed eten, drinken en op mijn vrijheid! Ik ben mij heel bewust van die bewegings- en handelingsvrijheid. Waanzinnig dat je dat binnen KdK gegunt wordt. Die ruimte heb ik echt nodig.’

Dit weet of verwacht bijna niemand van mij…
‘Dat is nou net het achterste van mijn tong, en dat gaat niet online!’

Welke wijsheid wil je graag met jouw branchegenoten delen?
‘Met name je grootste zwaktes kunnen ook je grootste sterktes zijn. Blijf jezelf: puur. En incasseer als je daarmee een keer de plank misslaat…’