Anne-Mieke van den Hoeven: 'Door mijn werk kan ik zijn wie ik ben'

Wie zijn jouw branchegenoten? Waar halen zij inspiratie vandaan, wat was hun grootste blunder en welke gouden tip willen ze delen? De rubriek ‘Event Personality’ geeft een kijkje in het leven van vakgenoten. Maak deze week kennis met Event Personality Anne-Mieke van den Hoeven van ZELF Project Management. Anne-Mieke is 49 jaar, happy single, heeft geen kinderen en geen huisdieren. Sinds 10 jaar heeft zij haar eigen bedrijf, deze vakvrouw zit al 25 jaar in de hospitality branche.

Wat is typisch Anne-Mieke?
‘Outgoing, enthousiast, gedreven, betrokken, pragmatische doener, hands-on mentaliteit, gewoon niet lullen maar poetsen.’

Beroep en bedrijf?
‘Mijn eigen bedrijf in projectmanagement komt voort uit mijn tijd bij een grote hotelketen waar ik van een decentrale sales organisatie een centraal gestuurde sales organisatie maakte. Dat vond ik zo supergaaf om te doen dat ik voor mezelf ben begonnen. Ik hanteer 4 pijlers: interim, consultancy, coaching en trainingen. Ik werk interim wanneer iemand met zwangerschapsverlof gaat, bijvoorbeeld om de sales en marketing afdeling aan te sturen. Op het gebied van consultancy kwam ik onder andere terecht bij het Nederlands Openlucht museum. Dan licht ik de sales en reserveringsafdeling door, kom ik met een verbeterplan, om vervolgens de manager en het team te coachen. Daarnaast heb ik voor teams een commerciële training ontwikkeld van de aanvraag tot en met de aftersales. Ik krijg met name veel aanvragen uit de wereld van de musea.’

Motto?
‘Vallen, opstaan, kroontje weer rechtzetten en doorgaan.’

Grootste hobby?
‘Mijn werk. Door mijn werk kan ik zijn wie ik ben, het geeft mij energie, inzichten en houvast. Ik heb van mijn werk mijn hobby gemaakt door alleen nog maar opdrachten aan te nemen die ik super cool vind, anders doe ik het niet.’

Het mooiste evenement dat je hebt georganiseerd?
‘Ik heb ooit in evenementenlocatie Hart van Holland de ‘Night of the proms’ georganiseerd. Een evenement met 150 man aan artiesten, een symfonie orkest en tientallen optredens. Complex, groot en heftig in het budget. Als tegenhanger zou ik willen vertellen wat het mooiste project is dat ik in de afgelopen jaren gedaan heb, want dat is even interessant. Dat is het Nederlands Openluchtmuseum. Zij zijn van een passieve naar een commerciële organisatie gegaan met veel meer mogelijkheden dan ze zelf zagen. Als je dan uiteindelijk de manager, die nu op een andere plek zit binnen het museum helemaal gelukkig ziet zijn, dan zijn dat de momenten waar ik kippenvel van krijg. Niet vanwege omzet of inhoud, maar de veranderingen die je samen teweeg kunt brengen.’

Hoe zie je de toekomst van de evenementenbranche?
‘In de museale sector vinden heel veel evenementen plaats die onderbelicht zijn. Vanuit de creativiteit biedt dit heel veel mogelijkheden. En dan bedoel ik niet alleen een Armin van Buuren die in het van Gogh museum staat, maar er zit nog zoveel tussen. Zoals in alle exclusiviteit een bepaalde markt aanboren. Bijvoorbeeld in de Haagse omgeving, waar er ruimte is voor buitenlandse delegaties. Of in het Openlucht museum, daar is alles buiten, dat is helemaal de trend. Een beetje in de festival sfeer met oude boerderijen, grote weilanden.’

Ben je geworden wat je had willen zijn?
‘Ik heb in de schoolbanken nooit bedacht dat ik stewardess of kapster of iets dergelijks wilde worden. Ik geloof in meant to be, het komt op je pad omdat je er klaar voor bent.’

Waar haal jij je inspiratie vandaan?
‘Uit heel veel projecten. Ik neem uit ieder project iets mee en vervolgens verbeteren we dit samen, en dat neem ik dan weer mee naar de volgende. Dat maakt het zo inspirerend.’

Heb je een droom?
‘Ik denk dat mijn werk wel de combinatie is van een waanzinnige droombaan. Al werk ik heel erg hard, ik heb meer vrije tijd dan ooit. Ik ben happy met de afwisseling, en de verschillende soorten opdrachten die ik doe. Ik heb mega podiumvrees gehad, dit ben ik anderhalf jaar geleden aangegaan. Nu heb ik het gevoel alsof ik vleugels heb gekregen wanneer ik tijdens een training al mijn kennis en kunde over breng op de jonge generatie. Zij houden mij scherp. Ik heb mijn grootste angst overwonnen en kan daardoor mensen laten groeien en bloeien. Mensen inspireren, dingen terug geven die ik niet uit een boekje heb geleerd maar uit het vak. Dat is mijn droom.’

Wat bewonder je aan de evenementenbranche?
De creativiteit en diversiteit. Nieuwe dingen zoeken, grenzen verleggen. Als er ergens een branche is die zich ontwikkelt en aanpast is het wel de hospitality branche.’

Welke evenementen staan steevast in je agenda?
‘Ik probeer ieder jaar iets te doen wat ik normaal gesproken niet doe, bijvoorbeeld een festival waarmee ik uit mijn comfort zone kom. Afgelopen jaar was dat naar Armin van Buuren met The Flying Dutch. Dit vind ik normaal gesproken te massaal. Uiteindelijk heb ik hier zoveel energie en inspiratie uit gehaald dat ik dacht; ik wil ieder jaar iets nieuws doen.’

Wat is je grootste blunder geweest?
‘Tijdens het Nationale horeca diner zat ik bij de hoofdredacteur aan tafel van het blad ‘Horeca’. Ik was zo nerveus of alles wel goed ging, dat ik was vergeten aan welke kant de side plate hoort, dus ik zat per ongeluk het broodje van de hoofdredacteur te eten. Die reageerde met “het is wel erg druk op het bordje”. Erg ongemakkelijk.’

Over 5 jaar…
‘Ben ik lekker aan het werk, ik mag dan wel 50 worden dit jaar maar ik voel me nog een jonge hinde van 40.’

Wat verwacht niemand van jou?
‘Dat ik ook heel erg naar binnen gekeerd kan zijn. Ik kan mij in alle rust en stilte dagen opsluiten met een goed boek en een pot thee zonder dat ik met iemand hoef te praten. Ik ben echt een Tweeling van sterrenbeeld, twee uitersten, extravert, maar ook heel erg verlegen en introvert.’

Heb je een gouden tip die je toepast in je vak?
‘Heel dicht bij je hart blijven, bij twijfel niet oversteken. Zo zat ik ooit acht maanden na een overstap naar een nieuwe baan huilend bij de directeur aan het bureau, dat dit niet mijn ding was. Dat wil alleen maar zeggen; blijf bij je gevoel.’

Wat wil je kwijt aan de branche?
‘Ik hoop dat iedereen een beetje zijn of haar ding blijft doen en de connectie en verbinding met elkaar blijft zoeken. Niet vanuit de arrogantie, maar vanuit de aanvulling een toevoeging kunnen maken. Heel veel mensen doen dat al hoor.’