Sja,…

Gastauteur. Dat klinkt als iemand die bij de HP-grens met open armen wordt ontvangen om alle praatjes neer te pennen waar de autochtone auteur zijn neus voor ophaalt. En als een gastauteur na ontelbare blogsessies zich dan eindelijk het jargon een beetje eigen heeft gemaakt (hartstikke moeilijke taal man!), zich heeft ingeburgerd (hartstikke moeilijke cursus man!) in dat vreemde wereldje en zich zelfs een beetje op z’n gemak begint te voelen en alle zaken roept waar de autochtoon zich niet aan wil branden, dan grijpt de blogpolitie onherroepelijk in. De gastauteur blijkt overbodig te worden. Past niet meer in het plaatje en krijgt een vriendelijk verzoek om terug te keren naar eigen land.

Het is dan ook aan de gastauteur om een stevig CV qua blogmeerwaarde op te bouwen om de autochtone auteur te kunnen overtuigen. Waarmee hij/zij het bestaansrecht om te blijven werken kan claimen. Een pittige opgave maar lijkt mij goed te doen. Zolang de wetgeving niet wordt aangepast. Dus hartstikke leuk initiatief man!