Natte cake, begrijpende blikken en Ave Maria…ook de evenementenbranche volgens mij

Tante Toos is dood.

Met piepende remmen parkeren we bij Westgaarde. Toos was de vriendin van oma en het was tijd voor 'haar laatste feestje'. Ai ai , foute planning… dus een dik half uur te laat.

Met zweetdruppels op de bovenlip schuifelden we snel achter de rij van onbekenden. Mooie natuur , vergezichten en stemmig personeel. Ik kijk om me heen en herken niemand. Bloed stijgt naar boven…we zitten verkeerd. We lopen achteruit naar de receptie waar de dame in het grote boek kijkt " Hoe heette tante Toos ook al weer ?"

Om een lang verhaal kort te maken. Pas na nog twee blunderbezoeken en een korte rit met de auto naar de andere kant van het terrein kwamen we bij de juiste familie terecht. Men was al in het PC-cafe aan de natte cake met bijpassende suikerstaafjes.

Waarom dit verhaal op de High Profile-blog?

Gisteren gebruikte ik een familiebezoek om de laatste wensen en tradities in kaart te brengen.  En het was ongelooflijk…the sky was the limit. Niemand wilde zomaar weg. Ammehoela met de stille trom. Ik hoorde termen als witte paarden, gospelkoor, bakfiets, hoogglans kisten en gevulde koeken. Waarom niet zulke dingen overlaten aan de experts? Waarom is er geen aansluiting vanuit de eventbranche op deze nieuwe markt? Weten wij niet als geen ander de juiste snaar te raken en iets onvergetelijks te creeren? Zeg nou zelf…zijn er zoveel verschillen?

Het was maar een herstfstavond- gedachte terwijl buiten de regen tegen het raam klettert.

Geschreven door Anna-Maria Giannattasio , eigenaar Puur Events met onder andere Bedrijfsuitjes in Amsterdam en bedrijfsuitjes in Utrecht. Winnaar Dutch Social Media Star en oer blogger Highprofile.