De opkomende ZZP-er een gevaar?

Nederland telde vorig jaar zo’n 800.000 zelfstandigen zonder personeel, kortweg ZZP-er. Een groot deel van deze ondernemers vallen onder de categorie kenniswerkers: zelfstandigen die hun kennis en ervaring uitbaten.

Het aantal zzp-ers groeit nog steeds. Sommigen hebben ‘noodgedwongen’ de keuze gemaakt na ontslag. Anderen dromen vooral van heel veel euro’s. Om die reden vallen er ook elk jaar vele duizenden freelancers terug naar loondienst; het vaste inkomen is toch wel prettig en de vrijheid is niet zo fijn als vooraf gedacht.

En waarom zou je als bedrijf kiezen voor het inhuren van een externe kracht? Want ja.. hoe werkt zo’n zzp-er samen met jouw toeleveranciers. En gaat hij of zij er vervolgens niet met jouw opdrachtgever vandoor? Veel mkb-ers en grotere bedrijven zien, helaas, vooral gevaren in de opkomst van eenmanszaken. Daar komt nog bovenop dat het kabinet de positie van de zzp-er wil verbeteren in de nieuwe aanbestedingswet. Is dat terecht?

Zzp-er is een merk!
Misschien wel. De kleine zelfstandige heeft namelijk een groot voordeel. De opdrachtgever wil een persoonlijke band. De opdrachtgever denkt niet in bedrijven, die heeft altijd mensen in gedachten. Ze willen graag persoonlijke hulp, om welk product of dienst het ook gaat. Een zzp-er voldoet aan dit persoonlijke beeld. Een zzp-er heeft geen merk, maar is een merk! Een unieke persoon, een persoon die niet te kopiëren is.

In veel branches kan men niet meer om de zzp-er heen. De crisis heeft een impuls gegeven aan nieuwe netwerken en samenwerkingsvormen. En juist de flexibiliteit van een zzp-er is nu cruciaal. Door een schil te creëren van kleine zelfstandigen kunnen bedrijven sneller schakelen bij periodes met grote drukte.

Mooi vind ik ook de ontwikkeling van eenmansbedrijven die in netwerken per opdracht samenwerken. Waar MKB-ers vooral bang zijn voor kapers op de kust, die hun merk gaan kopiëren, slaan zzp-ers juist de handen ineen en is concurrentie amper een item. Waar kleine bedrijven (samen) groot in kunnen zijn! Je moet niet alles in je eentje willen doen, maar zaken zoveel mogelijk delen met anderen. Je moet elkaar iets gunnen en de synergie die daaruit voortvloeit leidt bijna automatisch tot een win-win situatie.

De directe opdrachtgever heeft de freelancer al gevonden. Dat is zeker. Maar ook grotere evenementenbureaus kunnen niet meer om de zelfstandig ondernemer heen. Was het al gewoon om een zzp-er in te huren voor licht en geluid, nu wordt ook de freelance eventmanager populair. Bij grote drukte met meerdere evenementen kan men een freelancer uit de kast trekken, voordelen te over.

Naast de flexibiliteit staat de zzp-er buiten de organisatie en kijkt dus met een frisse en onbevangen blik naar bepaalde zaken. De freelancer is daarnaast zelf ondernemer en kan zich dus goed inleven. Je maakt een prijsafspraak, liefst een vast aanneembedrag met een commitment voor het resultaat en de projectdoelstelling, en zit niet aan elkaar vast. Dat geeft meer vrijheid als ondernemer. Daar staat tegenover dat de kleine zelfstandigen te allen tijde scherp moet blijven op de kwaliteit die ze leveren. Ze moeten zich echt waarmaken, bij elke opdracht. Het kaft scheidt zich meteen van het koren.