Van sprekers tot behind the scenes: A-Shots Photography

Als je Anja vraagt wat haar stijl van fotografie is, twijfelt ze niet. ‘Fris en licht. Ik zorg ook altijd dat iedereen er goed op staat; je zult van mij geen foto’s vinden waarop mensen per ongeluk raar kijken. En ik let ook graag naar het lijnenspel op foto’s, wat wil zeggen dat je vormen in de omgeving gebruikt om het onderwerp mooi naar voren te brengen.’ Dat Anja haar opdrachten vaak via mond-tot-mond-reclame krijgt, is niet gek. Niet alleen spreken haar foto’s voor zich; ze is ook een sociaal dier. ‘Bij evenementen moet je wel een beetje goed kunnen mengen tussen de gasten. Soms ga ik letterlijk dansend de vloer over met mijn camera. Ik maak hier en daar een praatje en zet ondertussen mensen op de foto.’

Van sprekers tot behind the scenes

Dat Anja voordat ze als zelfstandig fotograaf aan de slag ging lange tijd bij een congresbureau werkte, komt goed van pas tijdens het fotograferen. ‘Ik doe heel veel events. Van sportevenementen tot bedrijfsbijeenkomsten: ik weet precies wat belangrijk is om vast te leggen. Dat gaat van de sprekers en bezoekers tot de sfeerelementen en momenten behind-the-scenes.’ Niet alleen is het leuk voor de gasten om achteraf mooie foto’s te zien via social media of in een nieuwsbrief, het is met name ook heel goed voor de pr en communicatie. ‘Zeker als je vaker evenementen organiseert, heb je voor de volgende keer goede beelden om te gebruiken. Mooie foto’s zorgen voor een professionele uitstraling. Natuurlijk is het tevens handig als je na een evenement een persbericht stuurt, want daar horen ook één of meer goede beelden bij.’ Storytelling via beeld is hoe Anja het noemt: ‘Je moet aan de hand van de foto’s echt voelen hoe het evenement was of zal zijn.’

In het donkere stadhuis

En die ene keer dat het even fout ging bij een fotoshoot? ‘Ja, vreselijk! Ik maakte foto’s op een bruiloft, de hele dag ging geweldig tot ik op het allerlaatste moment van geheugenkaart wilde wisselen en ontdekte dat mijn doosje met kaartjes niet in mijn tas zat. Nou, toen kreeg ik het wel even warm. Het kon alleen maar op het stadhuis liggen, maar ja, het was al in de avond. Toch ben ik erheen gereden in de hoop dat er nog iemand was. Alleen één beveiliger was nog in het pand aanwezig, begreep ik toen ik naar het nummer van de beveiligingsdienst belde. Ik heb net zo lang gewacht tot hij naar buiten kwam en hem gesmeekt of ik alsjeblieft even naar mijn doosje met kaartjes mocht zoeken. En ja hoor, daar lag het, op een pilaar bij de trap waar we de groepsfoto namen. Ontzettend opgelucht was ik. Dat overkwam me eens, maar nooit weer!’

Tekst: Annemieke Dubbeldeman

Fotografie: Anja Daleman, A-shots Photography