Ik
kom om twaalf uur The Factory binnen, loop her en der alvast te
fotograferen, zie bij de eerste foto-ronde de trussenconstructie nog op
de grond liggen en bij de volgende ronde hoog in de lucht hangen, ik
zie in de eerste timmerende jongens standbouwen, in de tweede hangen de
kleurrijke doeken er al overheen en in de derde zijn de ruimtes
helemaal loungevriendelijk gemaakt. Dag in dag uit worden evenementen
op deze manier opgebouwd, dag in dag uit worden ze ook weer afgebouwd,
daartussen zit een moment dat we met z’n allen zo belangrijk vinden dat
we er jaarlijks bij elkaar naar schatting een kleine vijf miljard voor
over hebben.
Het ontmoetingsmoment van mensen, het netwerken,
kortom het contact wordt zo belangrijk gevonden. Het vluchtige krijgt
daarmee ineens een diepere laag, er klinkt misschien zelfs hoop uit:
behoefte aan intermenselijk contact zal van alle tijden zijn.
Ik
hoop dat de verslaggeving vooraf, de interviews, de live blogpostings,
het nieuws en de filmpjes in het natraject ondersteunend was aan deze
effectiefste vorm van communicatie: de live communicatie.