Tegendraads bij massale eensgezindheid

Niet om persé stoer te willen doen, maar ik krijg bij massale eensgezindheid altijd iets tegendraads. De drijfveer van ons handelen is vaak terug te voeren naar eigen belang. Naar het ‘what’s in it for me?’ We willen maar al te graag massaal in de eigen community de keerzijde van de medaille de keerzijde laten.

(Terwijl er ook een generatie aan komt die zich weer wat meer in wil zetten voor elkaar, voor bezinning en zingeving, voor de natuur, het milieu, opwarming van… sorry ik laat me even gaan).

Ook nu is er weer massale eensgezindheid. Waarom het zo belangrijk is om een staatssecretaris van toerisme te willen: HSMAI heeft er een speciale weblog voor gemaakt. Helemaal goed, maar iedereen is het hier weer zo vreselijk eens met elkaar, het enige tegengeluid is ver beneden te vinden, als een van de eerste reacties.

Ik ga even op zwart-wit.

Toerisme is: ondernemersschap, bedrijfsleven, handel, gastheerschap, geld verdienen.
Staatssecretaris is: overheid, ambtenaren, steun, subsidie, promotiegeld, belastingcenten.

Kan de toeristische sector de broek zelf niet ophouden?

Meer belastingcenten, steun en subsidie naar milieu,
ontwikkelingssamenwerking (maar dan wel vruchtbare projecten),
gezondheidszorg, onderwijs en cultuur. Niet naar promotie van toerisme,
dat moet je zelf zien te regelen.

Ja, het is verkiezingstijd, ik ga alvast stilzitten. Slijp de scheermesjes maarrrr… ik
zit er klaar voor.