Sonja Werners (War Child) over Friends for War Child Concert 2006

War Child is genomineerd voor een Gouden Giraffe in de categorie Charity events. Een interview met Sonja Werners, evenementen organisator van War Child, gehouden op vrijdagmorgen 9 februari bij War Child aan de Singel in Amsterdam.

Het oordeel van de jury over het Friends for War Child Concert 2006 is niet mis: een kwalitatief zeer goed evenement met mooie resultaten waarbij charity nu eens niet gericht is op de ‘rijken’ maar op een breed publiek.

Voordat we dieper op dit genomineerde evenement ingaan eerst het een en ander over Sonja Werners, dan weten we tenminste een beetje met wie we aan tafel zitten. Sonja is evenementen organisator bij War Child, heeft als achtergrond hoge hotelschool, is haar loopbaan gestart bij de afdeling sales & marketing van een groot hotel, overgestapt naar de afdeling reserveringen van vergader- en congrescentrum Planetarium Gaasperplas, is reisbegeleider geweest en heeft voordat ze bij War Child kwam werken als locatiemanager gewerkt bij IT-bedrijf Ordina.

Gefeliciteerd met jullie Gouden Giraffe nominatie in de categorie
Charity Events voor het Friends for War Child Concert 2006, maar daar
komen we later even op terug, nu eerst: waar bestaan jouw activiteiten
uit, als evenementen organisator voor War Child?
Deze functie
valt onder de afdeling marketing en fondsenwerving. We hebben een unit
die zich richt op particulieren fondsenwerving en één die zich richt op
bedrijven fondsenwerving. De evenementen die ik organiseer kunnen voor
beide units worden ingezet. Ik houd me bezig met de evenementen die War
Child zelf organiseert, zoals het Friends for War Child Concert dat nu
voor de vierde keer is gehouden, maar ook onze deelname aan de
bevrijdingsfestivals – we zijn elk jaar partner van Nationaal Comité 4
en 5 mei – en dan mogen we op 13 festivals onze stands neerzetten en
vliegen we met de ‘bevrijdings-artiest’ mee met de helicopter naar elk
festival om daar op de podia aandacht te vragen voor ons werk.

Maar daarnaast zijn er ook evenementen die door bedrijven of
derden worden georganiseerd waarbij wij op uitnodiging van die
bedrijven een rol spelen, dat de opbrengst van het evenement naar War
Child gaat, of iets dergelijks. En daar houd ik me dan ook mee bezig,
dan ben ik de link met War Child. Verder zijn er in de zomer veel
evenementen die met War Child te maken hebben: Ben en Jerry’s heeft een
Peace, Love and Icecream zomer, een soort brandawarenessprogramma waar
ze ook War Child aan koppelen. Maar ook de Footzy-ballonnendag waarbij
aankomende zomer alweer voor de zesde keer meer dan honderdvijftig
vakantieparken ballonnen verkopen voor War Child voor een euro.

Hoe groot is het kantoor van War Child? Hoeveel mensen werken hier?
Hier op het hoofdkantoor werken 40 mensen. Deels zijn dat de mensen die zich bezig houden met wat er allemaal in Nederland gebeurt: communicatie, marketing, fondsenwerving, maar ook donateursbeheer. Deels de mensen die zich richten op de projecten. War Child zit inmiddels in twaalf landen en die projectmanagers sturen die landen aan. Verder is er een methodiekafdeling die zich richt op hoe we sport en muziek het beste kunnen inzetten, maar ook hoe we dat dan weer het beste kunnen evalueren en monitoren.

Echt een professionele grote organisatie dus.

Nou, we zijn heel klein nog. Onze naamsbekendheid is misschien groot, die staat in de top 10, maar wat betreft geld zijn we heel klein. Wij halen misschien 7 miljoen per jaar binnen, kijk je naar Novib, Greenpeace of Artsen zonder Grenzen dan praat je over het tienvoudige.

Die naamsbekendheid heeft een boost gekregen toen Marco Borsato in beeld kwam. Hoe lang is dat geleden?
Ik denk dat Marco al wel acht jaar bij ons betrokken is, daar mogen we onze handen voor dichtknijpen. In eerste instantie is dat een beetje low profile geweest, hij wilde ook graag eerst even op bezoek in de landen waar we werken. Om te kijken wat we nou eigenlijk doen, en daar kon hij zich heel goed in vinden. Zelf is hij artiest en weet wat muziek met je kan doen, muziek is een heel belangrijk middel wat wij inzetten, vandaar ook die concerten natuurlijk, en Marco is gewoon zo bevlogen, hij is er heel persoonlijk mee bezig. Maar goed, acht jaar geleden zat Marco ook in een stijgende lijn en dat heeft ons zeker geholpen, tuurlijk. Hij is zo’n aansprekende man, mensen vinden het een heel sympathieke man en zien ook dat het echt is. Hij is heel authentiek, komt hier ook regelmatig over de vloer, is eigenlijk een goede collega. In een speciale rol.

Over het evenement, het concert. 17 oktober. Tienduizend mensen in Ahoy Rotterdam. Vervolgens in december een twee uur durende uitzending op RTL 4, één miljoen kijkers. Prime time op een woensdagavond tussen half negen en half elf.
Hoe beleef je zelf nou het concert? Zenuwen?
Nee de zenuwen komen overdag, de dag ervoor wordt er opgebouwd. En we hebben wel heel veel geluk, we werken met sponsoren die van de hoed en de rand weten en ontzettend gemotiveerd zijn, dus het is altijd een feestje achter de schermen. We zorgen er ook zelf altijd voor dat het gezellig is. Dit jaar hadden we allemaal speelgoed neergezet: tafelvoetbal, sjoelbakken en er werd spaghetti met scharen geserveerd op de Pipi Langkous manier (spaghetti wordt doorgeknipt). Verder ben je de hele dag een beetje aan het rondrennen.

Je hebt je eigen relaties uitgenodigd, dat zullen ook veelal sponsoren zijn.

De sponsoren krijgen natuurlijk allemaal kaarten, maar we nodigen ook relaties uit die met het concert geen directe band hebben, die we wel heel graag willen laten zien wat we doen en ook om hen te bedanken.

Wie zijn die relaties dan?
Dat zijn bijvoorbeeld de drukkers die de bulletins sponsoren, of ons briefpapier.

Waar bestaan die tienduizend bezoekers uit?
Onze bestaande donateurs krijgen de kans om gratis te komen, als ze zelf ook nieuwe friends werven mogen zij ook gratis naar het concert. Op die manier is het ook één groot dank je wel voor iedereen. Voor onze sponsoren, voor sponsoren van het concert, voor de friends, voor de nieuwe friends, eigenlijk voor iedereen die erbij betrokken is. En voor de vrijwilligers achter de schermen proberen we er een zo leuk mogelijk feestje van te maken, dat feestje is overigens ook weer helemaal gesponsord, met Haribo snoepjes en zo.

Dan barst het concert los.
En dan is het genieten, en wow, dit hebben we van tevoren allemaal bedacht en nu staat het er gewoon. Dat is een heel grote kick.

En dan het natraject. Film monteren, bekijken.

DVD’s maken, montage, kijken wat er op tv werkt en wat niet. We hadden dit jaar voor het eerst backstage beelden gemaakt met de artiesten en die gebruikten we in de tv-uitzending, om af en toe eens uit het concert te stappen en eens even in te gaan op de mensen die daar op het podium staan. Dat is super. En iedereen bedanken. De sponsoren van het concert hebben we bedankt door een mooie fotolijst van het concert op te sturen, de mensen die er waren hebben we bedankt per e-mail en zij konden weer een e-card sturen naar de mensen die ze mee hadden genomen. En verder iedereen op de hoogte gehouden dat het concert op tv uitgezonden zou worden. We hebben een DVD gemaakt die dus non-commercieel is maar die we als relatiegeschenk gebruiken voor de sponsoren en alle vrijwilligers.

En dan komt de tv uitzending dus. Met één miljoen kijkers.
Ja en de promotie daaromheen natuurlijk, want je wilt zo veel mogelijk mensen laten weten dat het concert op tv komt, want tijdens die tv uitzending hebben we een callcenter van Orange beschikbaar elk jaar en daar zitten 120 vrijwilligers van Orange achter de telefoon, van directie tot schoonmakers, telefoontjes op te vangen voor de werving van nieuwe donateurs. Het is een wervende uitzending en daar omheen willen we ook zoveel mogelijk aansluiting.

Hoe moet ik die promotie zien?
In die promotie hebben we heel leuke afspraken met RTL, we hebben in heel veel programma’s rondom weer gezeten: in Plein 4, RTL Boulevard, Marco was zelfs gastredacteur van RTL Boulevard. Ja, dat soort zaken zijn heel erg belangrijk omdat je daarmee zo’n groot publiek bereikt die je op de hoogte brengt van die uitzending en van de problematiek van in dit geval kindsoldaten.

Het is vorig jaar voor de vierde keer gehouden, zit er elk jaar een groei in het aantal donateurs daardoor?

Elk jaar is het concert uitverkocht geweest, dus die cijfers zijn stabiel. Wat je wel ziet is dat het aantal friends dat geworven wordt tijdens de televisie-uitzending toeneemt, en in de periode daar omheen, via de internetsite. De verkoop gaat voor het grootste gedeelte via internet, maar we hebben ook twee mediapartners in Sky Radio en  RTL 4, die zenden spotjes uit en verwijzen daarin naar hun eigen website. In kranten hebben we gratis stoppers gedaan, maar het is vooral banners op internet. Maar ook via redactionele stukjes, de websites van de artiesten en nieuwsbrieven van de sponsoren.

Tot slot, waarom moeten jullie de Gouden Giraffe winnen?
Nou moeten niet natuurlijk, we zouden wel willen winnen. Ik denk dat het heel uniek is dat het concert iets in zich verzamelt waarbij je heel duidelijk laat zien dat je het met z’n allen zo voor elkaar kunt krijgen. Men krijgt op een unieke wijze toegang tot het concert, ze verbinden zich met een donateurschap aan War Child en krijgen daarvoor een kaartje voor het concert.

Is dat uniek, ja?
Ik vind het wel een heel originele propositie. Je wordt friend en als dank krijg je een avond waarin je niet alleen kunt genieten maar ook gelijk verbonden wordt met het werk dat je steunt, want je krijgt gelijk te zien waar je het voor doet. En dat geldt ook voor al onze relaties en sponsoren die erbij betrokken zijn. Je beleeft meteen waar je het voor doet en die emotie samen met entertainment en informatie maakt het wel tot een heel unieke combinatie.

De persoonlijke beleving van die bezoeker ga je binden aan jouw merk War Child en daarvoor krijgt War Child vijf of tien euro per maand per friend.

Ja, dat is wat je er in stopt. En wat ik het fijne vindt aan dit concept is dat het zo breed is. Het is zowel voor onze relaties een mooie avond, als inderdaad op donateurs gericht, maar het is ook een goede manier om ons werk en de muziek onder de aandacht te brengen, in de pers, je hebt natuurlijk heel veel free publicity die daar omheen loskomt. Daarnaast wordt het helemaal doorgezet naar een tv-uitzending waarbij je kijkers bereikt die je normaal gesproken met  bijvoorbeeld een VARA-documentaire niet zou bereiken. En waarmee je dus nog een keer die slag kunt maken om dat hele callcenter er achter te hangen. Wat het extra speciaal maakt is dat het ons nul euro kost.

 Meer foto’s zien, klik hier.