Gerben Plasmeijer, de kersverse IDEA-voorzitter is goed bezig. Oké, het is natuurlijk vakantietijd, ook hij heeft het niet zo druk, net als de meerderheid van de branche die bij ligt te bruinen, maar Plasmeijer heeft zich er gisteren en vandaag wel vol ingegooid. Deze kwestie en dit persoffensief van IDEA heeft binnen een paar dagen de evenementenbranche een beetje op de kaart heeft gezet. Leuk bij-effect van een interessante kwestie.
Gerben, gekkenhuis even zeker?
Echt een gekkenhuis: aandacht vandaag in het AD, de Telegraaf, op het ANP, Adformatie, NRC, Elsevier en gisteravond heb ik ook bij Radio 1 gezeten, bij Met het oog op morgen. Kortom, ons signaal is aardig opgepakt. (KIJK VOOR HET TOTALE NIEUWSOVERZICHT HIER)
Nog aanvullingen op het bericht van gisteren?
Ook wij hebben de begroting van BKB de begroting van BKB onder ogen gekregen (gisteren gepubliceerd door Geen Stijl, in dit artikel) en als je dan ziet dat de mede-eigenaar van BKB artiesten vraagt zich belangeloos in te zetten, maar voor zichzelf als dagvoorzitter wel 3600 euro in rekening brengt, is dat op zijn minst ‘dubieus’ te noemen.
[afbeelding niet meer beschikbaar]
Gisteren zag ik op Nederland 3 een discussie over deze kwestie waarin de Haagse wethouder Frits Huffnagel het min of meer opnam voor Koenders: ‘doet eindelijk iemand iets snel, zonder al die vervelende regeltjes, is het weer niet goed! Er zijn ook zoveel regels, jongens.’
Wij begrijpen als IDEA best dat de regelgeving af en toe lastig is voor de overheid, daar zijn we ons van bewust want daar lopen we natuurlijk ook zelf tegen aan, maar ga dan in ieder geval wel in gesprek met nog twee bureaus. Ik denk dat er een concurrender prijs was uitgekomen als het gewoon in een pitch was gegaan. Dan was het geen 7,5 ton geworden.
In het bedrijfsleven gelden andere regels, daar worden opdrachten wel vaker gegund aan bureaus zonder dat er verder gekeken is, zo werkt dat nou eenmaal. Maar binnen de overheid moeten er in ieder geval drie offertes aangevraagd worden. En ook dat is in dit geval nagelaten.
Dit evenement werd georganiseerd als tussentijdse evaluatie halverwege de termijn van 15 jaar van de gestelde millenniumdoelstellling, die hebben ze precies op 7,5 jaar gezet, precies op 7 7 2007: waar staan we, wat hebben we gedaan en waar gaan we naartoe? Fantastisch, maar dat weet je dus al 7,5 jaar. Toen zat deze minister er nog niet, maar je weet dit van tevoren.
Als IDEA zijn we ontzettend blij met het bij-effect van deze kwestie. We hebben vorig jaar alle ministeries gesproken als IDEA zijnde. We hebben daar geadviseerd hoe om te gaan met evenementen binnen je communicatie en de selectie van bureaus daarin. Dus we hebben contact gehad, laat dat voorop staan. Binnen de overheid geldt ons vak en het middel evenementen, als serieus communicatietool, dat hebben ze wel duidelijk gemaakt.
Wat zou jij doen als je in Koenders schoenen zou staan?
Ik zou het boetekleed aan doen, verantwoording afleggen en mijn medewerkers en ambtenaren instrueren dit de volgende keer op een correcte wijze uit te voeren. Leren van je fouten is menselijk.
Het zou zo kunnen zijn dat dit een case is die nu in de openbaarheid komt doordat iemand er als kamerlid vragen over stelt en er vervolgens in de media aandacht aan wordt besteed. De vraag is natuurlijk hoeveel meer van dit soort kwesties het daglicht niet zien (en kunnen verdragen) en is dit het topje van de ijsberg?