20 juli 2007

Roland Ernst (Arjan van Dijk Groep) over passie, trends en de jonge garde

Het evenementen maken wordt steeds zakelijker. Steeds meer ratio, steeds minder gedrevenheid. De jonge garde bureaus wil snel geld maken, is steeds minder zelf aanwezig bij de executie van hun evenement. Minder passie en beleving in concepten, maar gewoon steeds meer iets verkopen. Er wordt laat gereageerd op uitnodigingen en co-creatie zorgt voor inspiratie. Een korte samenvatting van een uurtje praten met een man met passie voor evenementen. High Profile sprak met Roland Ernst, commercieel directeur van de Arjan van Dijk Groep, bij de opening van PUUR op 24 mei.

Het valt Ernst de laatste tijd op dat mensen zo laat reageren op uitnodigingen.
"Ze zeggen eigenlijk op de dag zelf of ze wel of niet komen. Wij als Arjan van Dijk Groep krijgen dit probleem steeds minder goed onder controle."

[afbeelding niet meer beschikbaar]

Roland Ernst opende op donderdag 24 mei zijn vernieuwde locatie PUUR in Geertruidenberg (voorheen ’t Cachot). Een week daarvoor, op woensdag 16 mei, had hij nog maar 45 inschrijvingen. Hij liet daarom een reminder op de uitnodiging sturen, met als gevolg dat ze maandag overtekend waren met 130 inschrijvingen.
"Dan heb je ineens een probleem, want er kunnen er maar 80 in. Het is nu mooi weer, dus ik heb het terras erbij getrokken, maar als ik echt 130 man binnen had gehad, had ik er een tentje bij moeten zetten."

[afbeelding niet meer beschikbaar]

Arjan van Dijk Groep is druk met drie concepten voor het najaar.
"De PTA (Passenger Terminal Amsterdam) gaan we weer in met een
gerevitaliseerde Pure and White (tweede seizoen, 6 weken lang in
december en januari), in het Ahoy hebben we twee maanden lang het
Feesttheater en ik ben nu (24 mei interviewdag) bezig met de Van Nelle
Ontwerpfabriek om daar ook een concept voor te ontwikkelen."

Korte lifecycle van grote concepten.
"Opmerkelijk bij concepten als het Feesttheater en Pure and White is de
enigszins korte lifecycle van die concepten. Het eerste jaar moet je
knokken, het tweede jaar zit het na drie maanden al helemaal vol, het
derde jaar gaat nog, maar het vierde jaar: no way. Die lifecycle is
twee a drie jaar, en dat is wel zorgelijk. Kost ontzettend veel geld en
energie. Stel – wij doen het niet – dat je zo’n locatie helemaal
permanent inricht en men wil na drie jaar weer helemaal wat anders…"

Het gaat goed met de Arjan van Dijk Groep.
"De markt trekt
enorm aan. Voor iedereen nu. Wij zijn al drie jaar continu aan het
groeien, maar zoals dit jaar is voor mij ook weer ouderwets."

Roland Ernst zit 30 jaar in het vak, heeft meerdere golven van laag- en hoogconjunctuur in de branche achter de rug, had tijdens hoogtijdagen 350 vaste mensen in dienst, gaat nu niet meer over de 250 tot 270 vaste krachten heen, maar geeft de voorkeur aan ‘flexible workforce’.
"Ik ben niet hebberig, ben geen materialist, maar ben wel bedachtzamer geworden, ben steeds meer gaan werken met een flexible workforce. Hoe goed het ook gaat, ik neem geen vaste mensen aan, dan betaal ik maar wat meer. Ik heb nu vier van mijn oud-medewerkers op de afdeling zitten, allemaal ervaren freelance projectmanagers, die vinden het leuk om te werken, hebben het hartstikke druk, werken tot aan de zomer, komen in het najaar weer terug, zullen het hele najaar werken en verder weten we niet hoe het jaar daarna loopt. Dat zijn wel mensen die hier vijf, acht of tien jaar hebben gewerkt en die ik zelf heb benaderd. Werkt perfect. Rob was hier ook net, Rob de Otter, die heeft ook drie van mijn mensen freelance aan het werk. Ik werk heel graag samen met Rob, als oud-medewerker van de Arjan van Dijk Groep."

Wat Ernst – 46 jaar – mist als ‘man van passie’ is de passie voor evenementen maken. Het wordt steeds zakelijker.
"Ik zie steeds meer ratio en steeds minder gedrevenheid. Bij de jonge garde organisatiebureaus is het in een vroeg stadium al snel ‘wat verdien ik er aan?’ In plaats een goed concept te ontwikkelen willen ze eerst weten wat ze er aan verdienen. Ik selecteer ze er niet op, maar mijn accountmanagers moeten wel allemaal de passie hebben voor dit vak, met die glinstertjes in hun ogen… als je dat bij mij niet hebt, kom je er niet doorheen."

Minder passie en beleving in concepten, maar gewoon steeds meer iets verkopen. Dat is niet zoals Roland Ernst het graag ziet.
"Ik ben niet aan het verkopen, ik creëer een beleving. Ik ben geen verkoper. Natuurlijk moeten wij commercieel zijn, maar creëer eerst gewoon een goed concept en ga het op een verdomd goeie manier laten beleven. Kijk niet altijd naar die ratio."

Een baan in de evenementenbranche is geen negen tot vijf baan.
"In ons vak moet je gewoon altijd, veel uren, beschikbaar zijn. Nou, ik zie steeds meer mensen die drie of vier dagen willen werken. Als jij 12 tot 14 uur per dag maakt, en de volgende dag weer, kun je niet de rest van de week vrij nemen. Dat kan toch niet in ons vak?"

Roland Ernst maakt zich zorgen. Hij ziet een trend in de branche dat mensen steeds minder de bereidheid
hebben om ook bij de uitvoering van het evenement aanwezig te
zijn.

"De jonge garde weet soms helemaal niet wat er gebeurt. Soms met bureaus waar we voor evenementen mee samenwerken, wat je dan ziet is dat ze een evenement verkopen, ik ga geen namen noemen, en ons tijdens het evenement opbellen met de vraag of alles goed loopt, en vervolgens bij bevestiging weer ophangen. Dan zijn ze niet eens geweest! En dan weet ik ook dat het natuurlijk voor ons een compliment is dat ze het vertrouwen hebben dat wij het goed gemaakt hebben, begrijp me niet verkeerd. Maar ik zou geen evenement kunnen verkopen en er vervolgens niet bij zijn. Dat kán ik niet. Over die trend maak ik me best zorgen over. Ik ben altijd bij mijn evenementen, altijd."

Co-creatie. Iets nieuws? Roland Ernst zegt daar met de Arjan van Dijk Groep al drie jaar mee bezig te zijn. Gezamenlijk met de gasten de programmering maken…
"Door gezamenlijk met de gasten, nee niet met de opdrachtgever maar de gasten zelf, de progrmmering maken merk ik nu dat mensen niet alleen feesten willen, maar ook geïnspireerd willen worden."