Gitaren
Uithangbord, gastheer en voormalig programmeur/organisator van het festival Jan Smeets zou verkondigen dat het festival simpelweg niet verandert omdat het al zo lang werkt, de formule van bands op het podium met een bierkraan ernaast. Het ging pas mis toen de organisatie een andere muzikale invalshoek had verzonnen. Dat was in 2004 en 2005: de gitaar was in die jaren een zeldzaamheid op de drie podia in Landgraaf. Top 40-acts als The Sugababes, Tiësto en Black Eyed Peas waren debet aan een historisch slechte ticketomzet. In 2006 zorgden typische Pinkpop-acts weer voor een uitverkocht huis. dEUS, Tool, Deftones, Placebo, Red Hot Chili Peppers: dáárvoor komen mensen naar het Zuiden. Toen kon je weer ouderwets de bij het publiek vrijkomende energie vergelijken met die van een elektriciteitscentrale, zoals bij de show van Rage Against The Machine in 1994.
Pinksteren
Het enige dat wezenlijk veranderd is, is het tijdstip. Het werd in deze eeuw steeds moeilijker om, wanneer Pinksteren vroeg in het jaar viel, acts te vinden die al op tour waren wanneer festivalterrein Megaland haar poorten zou openen. Bands begonnen te kiezen voor een festivaltour en dat begint doorgaans eind mei - Smeets wilde daar niet meer naast grijpen. Bovendien zaten veel festivalgangers dan ook nog in hun eindexamens.
Legendarische momenten
Wie oude beelden terugkijkt, ziet dat er verder weinig is veranderd in al die jaren. Ja, de vroege edities hadden vaak te maken met koud weer, waardoor je bijvoorbeeld bij de beelden van Pearl Jam in 1992 stoom van het zwetende publiek ziet opstijgen, een prachtig gezicht. Over Pearl Jam gesproken: op de één of andere manier wordt significante festivalgeschiedenis altijd geschreven op Pinkpop. De Sprong van Eddie Vedder, google die maar eens. Of de aardbeving die het pogoënde publiek veroorzaakt tijdens de show van Rage Against The Machine. Het uit het publiek gegooide biertje dat opgevangen en opgedronken werd door de zanger van John Coffey. De regenboog tijdens de show van Foo Fighters. Die lijst is erg lang.
Typisch
Wat er aan dit festival kleeft dat het zo uniek maakt, blijft misschien wel altijd een raadsel. Waar andere festivals met wisselend succes en al even wisselende aanpak hebben - steeds veranderende terrein-indeling en artwork, innovatieve of te trendy programmering, verjongen van de doelgroep - doet Pinkpop al 50 jaar hetzelfde, wars van dat soort aanpassingen. Bands laten spelen en bier verkopen. Realistisch? Kennelijk toch wel. Mazzel? Ja, misschien ook een beetje. Typisch? dat zeer zeker.
