over zaken doen

ik ga het doen, ff mijn hart luchten. Een heel dik jaar geleden speelden wij een leuke voorstelling met ons combo. We waren ingehuurd door een partycateraar… (ik noem geen naam hoewel ik hem het liefste hier publiekelijk aan de schandpaal zou nagelen) Zijn klant blij, wij blij… kortom leuk gedaan. Na het versturen van de factuur, geen reactie. Bellen, oeps vergeten, maak het gelijk over… O geeft niks kan gebeuren. Hee weer niks, weer bellen… Nou wat toevallig, net overgemaakt. Ja kan gebeuren geeft niks, hoe is het verder, ja leuk.. nou. Zeker. Hee nog niks… mailtje sturen, geen reactie. Bellen, hij is er niet. Belt niet terug. Nee is net lunchen, komt morgen… bla bla bla. laatste aanmaning. Geen reactie, deurwaarder, incassoprocedure.. (let wel we hebben het over 2 cabaretiers, die een GROTE partycateraar achter de broek zitten) Spreek hem eindelijk weer eens, als ik eerst zeg dat ik iemand anders ben, ja sorry jongens, kan wel eens gebeuren. ga het nu regelen. weer niks. Op naar de rechter, hij wordt veroordeeld, Deurwaarder gaat langs, maakt betalingsafspraak… Komt hij weer niet na. Hij heeft panden, auto’s de hele bende… Kortom, we moeten beslag laten leggen… Ik kan hier dus echt helemaal niks mee, snap het niet, wil het ook niet snappen. Ben blij dat dit niet vaak voorkomt, maar echt, waarom doe je zo zaken…? zo ik ben het kwijt… lekker hoor.