Open monden van verbazing

Soms heb je van die avonden dat je met tranen in de ogen en een brok in de keel alles ademloos over je heen laat komen. Zo’n ontroerende avond had ik deze week tijdens de presentatieavond van All the Way Music.

In het Pim Jacobs Theater in Maarssen presenteerden onbekende muzikale toptalenten zich aan artiesten- en evenementenbureaus. Allemaal artiesten met twee gemeenschappelijke kenmerken: 1. het zijn muzikale genieën. 2. ze hebben een handicap. De ene artiest is blind, de ander autistisch, de derde heeft een spierziekte, enzovoort. Dat verhindert hen niet een werkelijk verbluffend muzikaal niveau te behalen.

De blinde zanger Bob Bullee bijvoorbeeld vertolkt ‘My Way’ van Frank Sinatra veel beter dan Lee Towers ooit heeft gedaan. De pas achttienjarige Marjolein Buys heeft een stem als een nachtegaal, en zou elke auditie voor een musical glansrijk doorstaan, als men puur op muzikaal talent zou scouten.

De blinde Bert Louissen is een multi-talent: virtuoos op de piano, en een stem die niet onderdoet voor de Joling’s, Froger’s en Gordon’s van deze wereld. Hij schijnt ook nog goed gitaar te kunnen spelen, maar dat instrument bespeelde hij deze avond niet. Louissen kent duizend (!) nummers uit zijn hoofd. Hij doorliep het conservatorium (in het jaar na Jan Vayne) en moest alles in braille instuderen. Als je bedenkt dat een enkele noot van Beethoven in braille een volledige pagina beslaat, dan besef je dat Bert Louissen moet beschikken over een stalen geheugen en een gietijzeren wilskracht. Dat geldt eigenlijk voor elke artiest die deze avond de revue passeerde. Ze zijn allemaal ‘all the way’ gegaan om te komen waar ze nu zijn.

We zullen hen niet zo snel in sexy pakjes over het podium zien springen zoals de muzikaal matig begaafde Madonna of Britney Spears dat doen, want huppelen gaat nu eenmaal lastig in een rolstoel of als het van binnen zwart voor je ogen is. Maar op een gala of een relatiemarketing evenement kunnen de artiesten van All the Way Music moeiteloos ingezet worden. Tegen zeer betaalbare tarieven; nog geen fractie van de gages die topartiesten vragen.

Wat was ik blij dat deze avond veel opdrachtgevers en evenementenbureaus een kijkje kwamen nemen. Want ik kan wel opschrijven hoe geweldig het was: de prestatie die de artiesten van All the Way Music leveren, komt niet over als je het niet zelf ervaren hebt. In de pauze en na afloop sprak ik een paar event organizers: hun monden waren open gevallen van verbazing en respect. En ze maakten meteen aantekeningen; overlegden hardop over mogelijkheden om deze artiesten weg te zetten op hun evenementen. En zo hoort het: muzikale kwaliteit dient op zijn merites beoordeeld te worden en niet op glitter of glamour.