Op halal dinnercruise met de sjeik

Het motregent. Mooi moment om in de avonduren een boottocht te maken door de Amsterdamse grachten. Sneu voor de sjeik! Dag uitzicht op romantische pandjes,vanwege de beslagen ramen van de rondvaartboot. Maar hij geniet zichtbaar. Na vormelijk handenschudden en beleefdheden uitwisselen "what a clean city is Amsterdam" (nou hoor je het eens van een ander!) op de aanlegsteiger van Holland International op de Prins Hendrikkade stapt sjeik Harb Salem Al Zawaideh goedgemutst, hoewel hij draagt zijn geruite kaffihey, aan boord. Samen met zijn neef en zakenpartner Motlak Al Zawaideh, beiden in vol Arabisch ornaat. Smetteloos wit, met open sandalen. We hebben een overeenkomst gevonden, in ons beider land kan het flink afkoelen….

Ons bonte gezelschap trekt bekijks. Flits, flats klikken de cameraatjes. Voor het laten slagen van Zawaideh Insights, het nieuwe trainingsprogramma dat via Carlson Wagonlit Travel Meetings & Events het Nederlandse bedrijfsleven gaat veroveren en zich gaat afspelen in de woestijn van Wadi Rum in Jordanië is de naamgever aan het programma uitgenodigd. Op zijn zandgrond gaat men het avontuur aan!  Dus komt  hij een week lang kennismaken met de Hollandse cultuur en gebruiken, en typisch Nederlandse natuurelementen. Hoe organiseer je dat? Met o.a. een rondvaart, inclusief motregen.

De programma’s – onder de naam Zawaideh Insights, so far and yet so close – zijn o.a. inzetbaar bij vraagstukken op het gebied van leiderschap, strategie en (individuele) ontwikkelcompetenties. Sjeik Harb Salem, hoofd van één van de oudste bedoeïnenstammen met leiding over 7.800 stamleden heeft zijn woestijngebied exclusief beschikbaar gesteld voor de programma’s die worden aangeboden deze wintermaanden. Als geen ander weet hij wat teambuilding is, een tribe leiden is teambuilding tot op het bot in zijn optiek. Leven of overleven wij dankzij onze individualistische mentaliteit en maatschappij, in zijn land is het groepscollectief de normaalste zaak van de wereld. Daar is het WIJ, hier IK.

Tijdens een van haar reizen ontmoette Margôt Fabery de Jonge van FAB4U sjeik Harb. Haar eigen ervaringen opgedaan in zijn natuurlijke en zeer authentieke habitat, zijn charisma, zijn pragmatische houding en filosofisch getinte levenswíjsheden hebben haar op het idee gebracht met dit gegeven verder te gaan. Samenwerken, het beste van twee werelden laten vervloeien tot één geheel. Om dat te bewerkstelligen – krijg een sjeik maar eens zo gek dat ie zijn tenten als locatie afstaat en zijn gebied openstelt, een tipje van de sluier oplicht –  en het concept tot in de puntjes uit te werken, reisde ze, soms met Mirjam de Rooij en Gilbert Bookelman (Centalis), zes keer heen en weer tussen beide landen om de puntjes op de business i te zetten. Een project waar de passie zo is wel duidelijk, bij alle betrokkenen van afspat.  Vervolgens werd alles gedegen vormgegeven in een samenwerkingsverband  tussen CWT Meetings & Events, FAB4U, It's Gonna Happen! en  trainings- en coachingsbureau Centalis.

Margot: 'Ongeacht met welk doel men aan het trainingsprogramma deelneemt, versterken van het team, missie en visie en strategie overdenken, of de persoonlijke ontwikkeling van high portentials uitdiepen, de kracht van de woestijn en de wijsheden van de bedoeïenen zorgen ervoor dat er verbluffende resultaten behaald kunnen worden. Je gaat je vraagstukken van een compleet andere invalshoek bekijken. Dit draagt bij aan het verruimen van bestaande denkkaders. Voor, tijdens en na een training is er professionele begeleiding  door een ervaren Nederlandse trainer/psycholoog die de beoogde doelstellingen bewaakt. De woestijn is een magische plek, waar je afstand neemt van aannames, veronderstellingen, ingesleten patronen."

De sterrenhemel als Powerpointpresentatie?

Maar deze avond gaat mijn interesse uit naar mijn tafelheer, de sjeik. Hij vertelt me in onberispelijk Engels dat hij en zijn neef Motlak, een afgestudeerde econoom, al sinds hun jeugd als een munstuk zijn. Een oud nomade gezegde schat ik voor het gemak maar in. De een heeft de ander nodig, dan weer ligt de een op kop, dan weer neemt de ander het voortouw? Een mooie vergelijking die alles zeg over dit duo. Hij vertelt mij prachtige verhalen over vroeger en nu, en anecdotes. Typisch zo'n man aan wiens lippen je blijft hangen omdat wát hij zegt de spijker feilloos op z'n kop raakt. Je op het verkeerde been zet, of in de goede richting. Of ineens met inzichten komt waarvan je bij jezelf denkt 'Verrek, zo kan het óók, op deze manier heb ik dit dilemma nog nooit bekeken." Zijn afstand tot een situatie geeft mij ineens perspectief. Hij geeft voorbeelden van zijn wetgeving welke niet veel afwijken van die welke door de regering zijn opgesteld. En dat koning Hussein na een bezoek aan zijn stam zo onder de indruk was dat er een week later al een pijplijn voor watertoevoer werd aangelegd.

Een van m'n vragen is zijn eerste indruk. Zijn antwoord: "Jullie ervaren tijd als iets heel kostbaars." Diplomatiek of een weloveroverwogen doordenker? Diep in mijn hart houd ik mijn hart vast als de bediening ons tafeltje bereikt. De champagne weigert hij uiteraard, moslim nietwaar. Met het menu is rekening gehouden, alles volgens order keurig halal. In dit geval wil het zeggen: zalm als hoofdgerecht en er zit geen whisky in de garnalencocktail. Maar bij de amuse aan het begin van de dinnercruise zijn z'n ogen als groot als schoteltjes. Je ziet hem bijna denken: 'Eten die Hollanders zo?? 'n Plukje kreeft op een babylepeltje en geitenkaas in een borrelglaasje?? Drie schilfers tomaat als groente?"

Sir sjeik, we kunnen nog veel leren van elkaar! Op naar Wadi Rum wat mij betreft.