Donderdag in de ochtend. De telefoon gaat. Of men mijn naam mocht noemen bij de Burgemeester? Natuurlijk, maar waar is het voor? Er was een initiatief van de stad Amsterdam, een voetbalwedstrijd, de Arena, een spektakel, live tv, Nationale actie, samenwerkende hulporganisatie etc etc. Voor ik het wist had ik ja gezegd. Later in de middag gaat de telefoon nog een keer. Patrick wij hebben een meeting gehad en wij willen je vragen om een concept te schrijven voor een evenement met als titel “Nederland helpt Japan”. De presentatie is morgen om drie uur! Ik ging snel naar huis en zag mijn lang gekoesterde avond in het Filmmuseum aan mijn neus voorbij gaan.
Vrijdagochtend 1 april:
Vandaag zou ik om een uur mijn plannen presenteren. De hele nacht had ik aan het concept gewerkt. Collega’s uit het vak gebeld. Heb jij nog? Weet jij nog? Kan jij? Ken jij? Ik bel Leoni, Margreet, Jan Eric, Dennis en vele vrienden uit het veld. Ons vak is een mooi vak. Een vak van samen. Een vak van ‘een plus een is drie’. Maar was het allemaal geen grap? Waar staan de camera’s? Om precies een uur stapte ik de vergaderzaal in bij Xsaga. In de kamer, de directie van het Rode Kruis, de NOS, de Amsterdam Arena. Grote ogen keken de jager aan…..Nu was het menens. Een uur later stopte ik met praten. Men was enthousiast. Wij gingen het doen!
Zaterdag 2 april:
Ik moest op tijd op. Sterre moest hockeyen en ik moest als vader en coach langs de lijn mijn best doen. In mijn jaszak de telefoon die onophoudelijk rinkelde. De vragen die ik afgelopen dagen op tientallen antwoordapparaten had uitgezet kregen één voor één een antwoord. Het was prachtig weer vandaag. De tuindeuren stonden open en ik liep als een moderne beursonderhandelaar met mijn telefoon aan het oor door de tuin. In mijn hand een koffie verkeerd. Mijn Sterre (9 jaar) maakt de allerbeste koffie verkeerd ever!
Zondag 3 april:
Tien uur werkbezoek op locatie in Zuid Oost. Een kamer zonder raam. Maar erger nog, geen lucht. Wij bespraken het idee, het decor, de techniek en alle consequenties die een theaterspektakel met zich meebrengt in een voetbaltempel waar het gras (terecht) heilig is. Wie is waar verantwoordelijk voor en wie is wanneer in ‘de lead’. Ik voel mij een kleine Dick Berlijn, voormalig chef strijdkrachten. Een beeld dat wordt benadrukt door tal van onduidelijke bouwtekeningen die in dit soort kamers aan de muur schijnen te moeten hangen. Blauwdrukken van ingenieuze gangenstelsels. Gelukkig had ik met de meeste mensen in deze ruimte al veel ervaring. Opening EK, Opening Arena, 100 jaar Ajax etc. Heerlijk om te mogen werken met mensen op wie je kan bouwen en vertrouwen. Ondertussen maakte de Arena zich buiten klaar voor de spannende thuiswedstrijd van Ajax tegen Heracles. Toen het opgewonden publiek binnenstroomde ging ik naar kantoor. Mijn stoelen in vak 206 bleven vandaag ongebruikt. Jammer.
Maandag 4 april:
In de allervroegste vroegte moest ik naar mijn huisje in IJmuiden op het strand. De prille ochtendzon komt op in mijn rug als ik door de duinen richting zee loop. Heerlijk. Wat heb ik dit gemist. Over een week of wat loop ik hier weer. Blaast het hoofd zich leeg en vult het glas zich met een sprankelend glaasje wit. Alles op zijn tijd. Maar nu even niet. Nu moet ik naar kantoor. Er moet een persbericht uit. Welke artiesten komen…. waarom moet ik naar het stadion komen? Met een wedstrijd tussen Ajax en Shimizu-S-Pulse alleen komen wij er niet. Op kantoor wordt ik door de uitvoerend producent Jose voorgesteld aan zes stralende en fonkelnieuwe Xsaga collega’s. Aan de bak.
Dinsdag 5 april:
Vandaag weer een presentatie. Het is druk op het Rietlandpark, Nieuwe en oude collega’s ontmoeten elkaar nog wat onwennig bij het koffiezetapparaat. (Waar zouden wij zijn zonder?) Wij hebben vandaag ook een shoot voor KPN over de vloer. Viggo Waas en Peter Heerschop worden direct gestrikt voor een testimonial, want die moeten er ook komen. Om tien uur druppelen de collega’s van de NOS en het Rode Kruis weer binnen. Ik bespreek de inhoud en meld mijn eerste programmatische en inhoudelijke succesjes. Solisten en koor van Opera Zuid met Madame Butterfly, in kostuum! De opera is wonderschoon en bovendien heel erg Japans. Logisch dus (?) Het Nationale Ballet wil dansen en Xander en Glennis Grace willen zingen ….bla blah blah.. Maar waar blijven de Toppers, Andre Rieu, Marco Borsato? Hoe verkopen wij de kaartjes? Ik had nog geen definitieve antwoorden. Maar wel rotsvast vertrouwen.
Woensdag 6 april:
Dik vijf dagen zijn wij bezig geweest, honderden telefoontjes zijn gepleegd. Iedereen is druk. Vandaag moet de eerste grote artiest bekend worden. Maar artiesten hebben planningen, repetities, verplichtingen. En (niet onbelangrijk) ze hebben ook een mening. Over het Rode Kruis, Japan, de actie, de Arena, Ajax etc. etc. Mijn wangen worden rood van ‘professionele opwinding’ als ik weer een manager aan de telefoon krijg. Bij Rockit in Brabant pakken ze de handschoen op en overwegen met de Toppers naar Amsterdam te komen. Om half zeven is het rond. We are the world ! Met dank aan Geer, Goor, Jeroen en Rene. Ik hoor de leader van RTL Boulevard. Zij hebben de primeur!
Donderdag 7 april:
Gisteren tijdens het koffietijd van de entertainment business spreek ik met Jaap Buis uit Volendam. Bij hem had ik een mooi idee in de week gelegd. De voetbalclub waartegen Ajax volgende week zal aantreden heeft Countryroad van John Denver als clublied. Het stadion waar dit vrolijke lied tot voor kort wekelijks mocht weerklinken is door de ramp compleet verwoest. Na dit verhaal zegt Jaap toe naar Amsterdam te komen met Nick en Simon, de Drie J’s en met Jan Smit. De Votown Allstars willen als hoofdsponsor van voetbalclub Volendam niet ontbreken en zijn bereid een accoustische bijdrage te leveren aan de bijeenkomst van volgende week. Het programma is rond. Wat een fantastisch gebaar. In Volendam weten ze als geen ander hoe het voelt als andere mensen met je meeleven! Een stevige naschok treft het geteisterde Japan en onderstreept het doel van deze actie.
Vrijdag 8 april:
Technisch werkbezoek in de Arena. Een dergelijke afspraak staat gelijk aan lange tafels met plastic bekertjes en slechte koffie. Kon Sterre maar mee! Vandaag bespreken wij de definitieve line up, cameraposities voor de Nederlandse en Japanse TV en zullen drie kantjes aan openstaande vragen de revue passeren. De eerste cameraploegen gaan het land in om testimonials te draaien van prominent en welbespraakt Nederland. Ik leg de laatste hand aan de concepttekst voor Prinses Margriet die via een hele molen van goedwillende assistenten zijn weg zal vinden naar Lausanne alwaar de Prinses van Oranje een vergadering bijwoont van het internationale Rode Kruis. Wij zijn er helemaal klaar voor en wachten op de andere werkgroepen die jaloers toezien hoe bij ons de eerste draaiboeken van ringetjes worden voorzien.
Zaterdag 9 april:
Amsterdamse Bos, heel vroeg. De Japanse Kers staat in volle bloei. Pinoke uit, altijd lastig. Ik sta naast het veld en realiseer mij ineens wat er in een overvolle week allemaal is gedaan. Sterre maakt het winnende doelpunt in een uiterst spannende wedstrijd. Trots fiets ik samen met mijn dochter terug naar de stad en koop bij Het Zoete Zoet aan een Amsterdamse gracht muffins, notenkoek en ander lekkers voor de mensen op kantoor. Jose, Jikke Stephanie, Mies, Claudia, Eva, Marlies en Paul zitten achter hun computer. Om hun heen liggen felgekleurde lijsten voor de catering, de repetities, de kleedkamers, de soundcheck, het parkeren, de accreditatie, de persconferentie, de aftiteling etc. etc. Sterre is meegegaan om het lekkers rond te brengen en zit na het zoveelste koffierondje heel tevreden achter een computer.
Zondag 10 april:
Piep piep in de ochtend. Ik krijg middels sms het bericht dat BVN het programma in 64 landen zal uitzenden en dat naast SPTV ook twee Japanse nettten de wedstrijd live zullen uitzenden. Het is mooi om te zien dat het initiatief internationaal zo wordt opgepakt. De tuindeuren staan open. Het is prachtig weer. Sterre maakt haar huiswerk en mag – als dank voor bewezen diensten – vandaag mee Ajax Groningen in de Arena. De spannende thuiswedstrijd van Ajax is een mooi moment om publiek te werven voor het benefiettreffen van woensdag. Hoewel dat laatste niet in ons taken pakket valt moet dat natuurlijk wel gebeuren. Ajax wint met 2-0. De concurrentie morst punten op weg naar het kampioenschap. De spanning is weer terug in de competitie. Wat zou dat voor consequenties hebben voor de opstelling van woensdag?
Maandag 11 april:
Vandaag ongekende drukte op kantoor. Het leek allemaal nog zo rustig gisteren. Maar de wereld is wakker geworden (eindelijk!). Spotjes op tv. Een pagina grote advertentie in de krant van wakker Nederland. Giel Beelen op de radio. Japan is overal. RTL Boulevard, Shownieuws, DWDD, de MaDiWoDoVrijdagshow; allemaal willen ze artiesten en ambassadeurs van het Rode Kruis op de bank, achter de desk, in een reportage. Ze bellen allemaal en allemaal tegelijk. Wij runnen sinds vandaag naast een productiekantoor ook een PR bureau. Vanavond Floortje Dessing (ambassadrice van Het Rode Kruis) en Jeroen den Tex (projectleider) bij Paul de Leeuw in het programma. Ik ben erg gelukkig met het item. Nederland kan woensdag een krachtig gebaar maken van solidariteit en internationale verbondenheid. Een positief geluid in een tijd dat ons land wel een glimlach kan gebruiken nu het door de gruwelijke aanslag in Alphen totaal lijkt verdoofd.
Dinsdag 12 april:
Laatste meeting in de Amsterdam Arena. Nu met lekkere koekjes! Veel grappen en evenzoveel grollen. Puntjes op de i…. en dus altijd nog losse eindjes. Wie doet nu de boarding? En wie is in de lead bij de schermen? Wij gaan snel terug naar kantoor. In de auto bel ik het thuisfront om te laten weten dat ik wat (!) later ben. Toch nog een behoorlijk ‘to do’ lijstje. Inmiddels staat de score van verkochte kaarten op 23.000 stuks en worden er elk uur een paar honderd verkocht. Dat is echt heel knap als je, je bedenkt dat wij eigenlijk pas vanaf dit weekend lawaai maken. Inmiddels is ook de Japanse ploeg aangekomen. Daar was het tenslotte om te doen. Shinji Ono voorop. Ik ken deze speler nog van zijn tijd bij Feyenoord waarvoor hij belangrijke doelpunten wist te maken in het Uefacup jaar. Ik herinner mij een doelpunt in de Kuip tegen Freiburg en een in het Ibrox Stadion tegen de Glasgow Rangers. Maar pin mij er niet op vast. Als die dat morgen maar achterwege laat! Met een grote glimlach op het gezicht verstuur ik mijn aangepaste weblog en sluit de computer.
Woensdag 13 april:
Vandaag moet het dan maar gebeuren. Wij zijn er klaar voor. Jose, mijn trouwe UP, is in opperbeste stemming. Wij lachen en het weer is prima. Het dak van de Arena mag vandaag dus openblijven. Het decorbeeld, een dikke week geleden bedacht, kunnen wij vandaag voor het eerst in het ‘eggie’ zien. Het werkt! Meer dan 35.000 mensen hebben een kaartje gekocht voor het evenement. Maar weten ze het stadion allemaal op tijd te vinden? Meer dan honderd jasjes met het prominente HELP logo worden uitgedeeld. Toch altijd weer overweldigend om te zien hoeveel mensen op een of andere manier een belangrijke bijdrage leveren aan dit soort producties. Ik ben gespannen en trots tegelijk. Ik zie tientallen cameraploegen en fotografen rond het veld. Vrienden en vriendinnen op de tribune. De klokt tikt af. Welkom dames en heren………..
Patrick Roubroeks
www.xsaga.nl