Miljonair Fair

Een fascinerend fenomeen. de "Miljonair fair". Dit jaar voor de 5e keer neergestreken in de Amsterdamse RAI en inmiddels ook in een aantal buitenlanden een begrip. Mil-jo-nair-fair: een beurs vol penisverlengers en andere speeltjes voor hen die het vooral breed willen laten hangen. Of ze het nu breed hebben of niet.

De miljonairsfair voorziet duidelijk in een behoefte van al die merken die het op de happy few hebben voorzien en bezoekers die zich graag, al is het in hun wildest dreams, tot die categorie zouden willen rekenen. En dat levert bloedjes van taferelen op die de schijvers van Keeping up appearances, graag in de mond van de onsterfelijke Mrs. Bouquet zouden willen leggen. Of zoals Jort kelder het voor de camera van RTL verwoordde: "Ik heb nog nooit zoveel proleten bij elkaar gezien"….

Kijk, op de beurs zelf heb ik helemaal niets aan te merken. Goed bedacht, goed georganiseerd en ongetwijfeld uiterst rendabel. Een prachtige line extention van het blad, Een fraai display van haar merkwaarden, een fysiek platform voor ontmoetingen en contacten, kortom: helemaal goed. Ga vooral zo door!

Maar wat mij fascineert zijn de mensen. Hoe hard ben je vroeger gepest op school of wat mankeert er, als echte- of would be miljonair, aan je gevoel van zelfvertrouwen c.q. eigenwaarde, om je als mug naar het licht te laten leiden? Paul de Leeuw maakte de openingsgrap van het decennium: "dames en heren, welkom op de Kamasutrabeurs…!" En ver zat hij er niet naast…

Dames die echt tot in de donkerste spelonken van de Albert Cuyp waren gegaan om nog iets van een avondtoilet bij elkaar te harken. Exemplaren waarvan het geheel onduidelijk was of ze nu de creditkaard van hun leven waren gehuwd of dat ze het minimaal gouden exemplaar, tot wederdienst bereid, graag per uur zouden willen accepteren.

Jongetjes van het type ABN management trainee, waarvan de smoking, modelletje "Tip de Bruin", enigszins verfomfaaid van de nog wat knokige schoudertjes afhing. Sigaren van het kaliber VSOP Turbo II mishandelend, alsof ze een banaan aan het pijpen waren.

"Er was geen limo meer te huur in de Benelux" kraaide de organisator -zelf inmiddels zo’n beetje een BN’er- als metafoor voor het succes van de openingsavond. Te huur? Te HUUR?!? Smoking gehuurd, auto gehuurd, wat nog meer? Een lekker opgeschoemacherd dingetje voor aan je arm gehuurd?

Ik hoop dat iedereen op tijd terug was bij de verhuur anders was het Miljonairsevent of the year om middernacht als bij toverslag veranderd in de grootste pompoenenstal van de Benelux…