Op de terugweg bij aankomst op de luchthaven van Valencia werden we opgeschrikt door hard fluitgeweld, trommels en geschreeuw…. Om de hoek, met de incheckbalie in het zicht, verschenen er ook spandoeken. Iets in het Spaans (?!?!?!?!?!?!), maar in combinatie met de luidruchtige spandoekdragers, werd ik er toch enigzins nerveus van.
Toen ik ook nog eens alle bagage op een grote hoop naast de
incheckbalie zag staan dacht ik: OK we gaan hier vandaag dus niet meer
weg komen. Uiteindelijk bleek de ‘groundstaff’ van Ryan Air te staken
vanwege de belabberde arbeidsvoorwaarden. Tja, is dat dan de prijs die
we gaan betalen voor die soms ongelooflijke prijzen?
En even iets anders: de beleving van de klant door deze
lowcostcultuur. Vele opdrachtgevers denken bij de organisatie van
bijvoorbeeld een personeelsreis ook gebruik te kunnen maken van deze
woekerprijzen. Wij als professionals weten wel beter. Echter, we kunnen
het ze toch niet kwalijk nemen? We raken, nee beter gezegd, we zijn er
gewoon aan gewend dat we voor dit soort prijzen ‘all over Europe’
vliegen. Kortom, professioneel advies is op zijn plaats.
Tja, lowcost is geweldig (en dan vooral prive op afwijkende vaak
doordeweekse dagen) maar soms vraag ik me af hoe lang het vol te houden
is……
P.S. Uiteindelijk twee en een half uur later alsnog vertrokken en met wind mee maar een uur vertraging aagenkomen….:-)