#Komkommercolumn - SummerFESTIVALS; Cash Cow or Cash How?

Rol publiekscateraars

Keuzes te over en dan vooral de keuze wat je wil eten... een enorm gamma aan wereldkeukens komt voorbij en echt zowat op iedere hoek strijden de diverse publiekscateraars om een stukje van de pizzataart. Tijdens de Zwarte Cross, waar ruim 220.000 bezoekers een geweldig familieweekend beleefden (hier betaalde je gewoon € 2,50 voor een muntje), sprak ik een van de grotere publiekscateraars, die de prijsstijgingen toeschrijft aan de toename van de talrijke eisen die gemeentes opleggen aan de organisatoren van het festival. Zij zijn op hun beurt weer bang voor aansprakelijkheden van bijvoorbeeld brandweer, energieleveranciers, HACCP & voedsel- en warenautoriteiten. Ze bouwen voor een kleine week een compleet functionerend dorp op. Op een drukke Lowlands dag is het met 65.000 bezoekers een drukker dorp dan Harderwijk! En daar wil niemand zijn handen aan branden.

Rekensom

Mise en Place, de internationale horeca-uitzendclub die ik tijdens mijn hotelschool tijd op mocht zetten, verzorgt inmiddels voor meer dan 300 festivals het broodnodige en steeds moeilijker te rekruteren horecapersoneel. Als een cateraar tussen de 30 en 40% afdraagt aan de organisatie van een festival en bij ons uitzendbureau € 20,- per uur betaalt voor een gemotiveerde student, plus daarbij vaak nog standgeld en allerhande productiekosten moet afdekken, snap ik volkomen dat wij als gast de rekening gepresenteerd krijgen. Dat kan ook niet anders, als een doorgewinterde festivalbezoeker er dan ook nog voor kiest om het te doen met 3 flesjes water, een broodje falafel en een pil van 5 euro. Dan blijft er voor de cateraar niet veel over, terwijl hij wel de risico's mag dragen. Als gast maakt het ons blijkbaar allemaal niet uit. Of ik nu rondloop op de Formule 1 in Franchorchamps, Pinkpop of komende week op Tomorrowland, het gaat om een full guest experience waarbij de eerste levensbehoefte: de F en de B tot het uiterste zijn uitgemolken. Big business en binnen 1 tot 3 dagen is de jaaromzet binnen. Het professionele festival van vandaag doet niet onder voor de consumer journey van Disney Parijs.

Als eventbranche zitten we allemaal ergens in deze molen en pikken we een graankorrel mee, maar wel een afgewogen en berekende graankorrel.

Locatieverschaffers en organisatoren pakken de grootste marge; subcontractors maken de uren en doen al het werk. Artiesten verdienen tegenwoordig het meeste geld tijdens hun live optredens en niet meer aan vinyl of een ander schijfje. Dus uiteindelijk draait het wel om de spreekwoordelijke ‘duit en blokfluit’ en voel ik mij als gast steeds meer een toerist. Die ergens in een rij mag gaan staan voor een kunstje, dat je waarschijnlijk veel beter op een beeldscherm kunt bekijken.

De positieve kant van dit alles en zeker in Europa is de verscheidenheid, de diversiteit en de frequentie van de festivals in alle soorten en maten. Nergens ter wereld heb je zo veel keus en het wereldtoerisme naar de Europese festivals neemt jaar na jaar steeds grotere vormen aan.

Trompet mee

Ik was met mijn geliefde trompet op een driedaags festival in Oostenrijk ‘Woodstock der Blasmusik’ waar 15.000 muzikanten (je leest het goed, alle gasten bespelen een muziekinstrument) dit festival persoonlijk mochten openen tijdens het ‘gesamtspiel’. Ik stond met mijn instrument en aangereikte muzieknoten boekje tussen 900 andere trompettisten het openingslied te spelen... over experience gesproken.

Ook is de positieve ontwikkeling met betrekking tot duurzaamheid steeds meer zichtbaar. Zo werd de camping tijdens de afgelopen Zwarte Cross voorzien van stroom afkomstig van Tesla auto accu's en op steeds meer festivals mag je de bekers gaan rapen om je muntenvoorraad weer aan te vullen!

Positieve ontwikkeling voor de branche

De positieve ontwikkeling voor de branche en het diversifiëren is pas net begonnen. We zullen de komende jaren een ongekende verbreding gaan krijgen van evenementen, festivals en andere bijeenkomsten voor nog meer doelgroepen. Een nog langere uitgerekte consumer journey en dus nog meer mogelijkheden omzet touchpoints te creëren. Een cash cow is het zeker maar waar deze cash wordt verdiend blijft een ingewikkeld economisch spel.

De tijden dat ik als 16-jarige knul op mijn fiets drie kilometer verder de lokale discotheek binnen probeerde te geraken en stiekem een glaasje bier dronk voor 1,50 gulden zijn definitief voorbij. Die trompet is gebleven, ik neem 'm nu gewoon mee naar een festival.

Door > Charles van Goch