Nostalgie of nieuwe inzichten
De vakantie-doe-boeken zijn terug van weggeweest. Nostalgie ten top. Heeft dat te maken met een verlangen naar vroeger of is het iets anders.? Zelf ben ik dol op de vakantie-doe-boeken, de vormgeving, de verhalen en vooral de variatie. Maar bovendien de uitnodiging tot creativiteit zoals ik die als kind kon ervaren. Het bedenken van een eigen spel, het in elkaar zetten van een zelfbedachte puzzel, eigen verhalen schrijven en meer. Soms moet je je weer laten uitnodigen, je laten verleiden door bijvoorbeeld zo’n vakantie-doe-boek om weer die vrije kindercreativiteit terug te krijgen. En dat is nou net de creativiteit die je nodig hebt als ondernemer.
Als je dit leest, ben ik al bezig met inpakken. Tussen de spullen ligt het vakantie-doe-boek klaar. En over een paar dagen zit ik op een camping in Italië op een grasveldje te kijken naar hoe manlief ravioli klaarmaakt en een fles Prosecco ontkurkt (alhoewel de voorkeur Cava is, maar daar kan je in Italië natuurlijk niet mee aankomen). Of ik loop, inmiddels niet meer met wc-rol onder de arm, want mensen laten we eerlijk zijn dat gebeurt echt niet meer tegenwoordig als je op een goede camping staat, naar het plaatselijk sanitair. En tussen de campingactiviteiten door is er dan dat vakantie-doe-boek om elke dag wat nieuws in te ontdekken.
Buiten het vakantieseizoen maak ik gebruik van het Grote Tekenboek van de Japanner Taro Gomi. Het laat je weer even alles om je heen vergeten en buiten de gebaande volwassen paden te treden. Bladzij na bladzij je fantasie laten prikkelen. Probeer het eens!
Tot over drie weken!