Direct een goed voornemen voor een nieuwe reeks op deze weblog. Namelijk een reeks met de titel ‘Het gevoel van…’ en met, hoe kan het ook anders, deze week:
Het gevoel van Vasteloavend (of voor mensen van boven de rivieren zoals ik: carnaval)!
Zoals de KRO al eerder prachtig vastlegde in een documentaire, heeft het carnaval (vasteloavend in Limburg) in het (diepe) zuiden een volstrekt eigen sfeer. Want veel meer dan in Brabant, speelt het feest zich af op straat en staat de muziek centraal. Het is not done om je niet verrassend te verkleden, liefst elke dag wat anders. Dat dit leidt tot bijzondere verhalen van bijzondere mensen zoals über-Limburger Lei Meisen of huisarts en Maastrichtse carnavalsvierder van het jaar Frank Smits, die is terug te zien in de documentaire. Smits, die op persoonlijk verzoek afgelopen september voor één keer optrad als onderhoudende gids tijdens een incentive in Mestreech.
Maar wat vooral gezegd moet worden: ‘dit is pas een evenement!’. Want weet je, een feest volgens de regels, is eigenlijk niet echt een feest. Laat Events voor Dummy’s los op carnaval, en het raakt kant noch wal.
Ondanks de drukte, de drank, de gekte en nog meer drank, gaat het toch vrijwel altijd overal goed en vooral, heeft iedereen het naar zijn zin. En waarom? Omdat iedereen good d’r aan is? Omdat hokjes wegvallen en als je verkleed bent het niet uit maakt of je directeur bent of lopende band staat, of je links of recht, arm of rijk bent? Of is het de perfecte organisatie van dit enorme volksfeest met duizenden bezoekers in een stad?
Want hoe chaotisch het ook lijkt, wat een organisatie zit hier achter! Dat begint officieel al op de 11e van de 11e en eindigt pas na het eten van ‘n hièringske en het halen van een ‘assekruutske’ op aswoensdag. Maar al een paar weken later, worden de eerste plannen voor het volgende jaar alweer gesmeed. Wie wordt de Prins, wat wordt het thema, en vooral, de muziek!
Limburg heeft een volstrekt eigen cultuur van carnavalsliedjes. Daar wordt enorm veel werk van gemaakt. Er is een groots ‘Limburgs Vastelaovend Konkoer’, een soort songfestival, waarbij zangers, zangeressen, bandjes en ‘zaate hermeniekes’ meedingen naar de onderscheiding van ‘vasteloavend lied van het jaar’. Met teksten soms op de rand van poëzie. Een mix van melancholie en vrolijkheid, van actualiteit en nostalgie, maar vooral van plezier.
Als bedenker en uitvoerder van diverse evenementen vanuit De Wereld van Sophie, kijken wij met een beetje jaloezie naar de organisatie van ‘vasteloavend’. Want carnaval heeft in onze ogen alle ingrediënten voor een superevenement, te weten:
- Creativiteit
- Goed concept
- Variatie in muziek
- Tradities
- Voor jong & oud
- Eigen sfeer en identiteit
- Los van het alledaagse en buiten de gebaande paden
- En vooral… de aanstekelijkheid en stemming van de ‘gasten’
Wij ‘Sophietjes’ bestellen vast een sjoëske en dompelen ons in ieder geval komend weekend onder in een andere wereld. Wil je weten welke? Klik hieronder en ‘sjoenkel’ heel even mee en krijg net als ik Het Gevoel Van…….Vasteloavend
Verklarende woordenlijst:
Mestreech= Maastricht, volgens de bewoners het kloppend hart van het universum.
hièringske = haring in het zuur, symbolisch voor eerste dag van de vasten.
assekruutske = askruisje, symbolisch kruisje van as, af te halen in elke Katholieke kerk op aswoensdag, als start van de vasten.
(zaate) hermeniekes = losse versie van een harmonie, gekopieerd door de rest van Nederland onder de noemer dweilorkest.
Sjoës = pils voor vrouwen: eerst driekwart pils, en dan één kwart oud bruin, om de bittere smaak van de pils te camoufleren.
sjoenkel = inhaken en dan zachtjes meedeinen op de langzamere nummers.