Hans Voorn: ‘Voor locaties met karakter zal altijd plaats blijven’

Wie zijn je branchegenoten? Waar halen zij hun inspiratie vandaan en wat zijn hun dromen? Waarom hebben ze voor deze branche gekozen en hoe zien zij de toekomst ervan? In Event Personality leer je je branchegenoten pas echt kennen! Deze keer maak je kennis met Hans Voorn, directeur-eigenaar en oprichter van evenementenlocatie Kameryck.

Wie is Hans Voorn?
Hans Voorn is directeur-eigenaar en oprichter van evenementenlocatie Kameryck, gelegen in het midden van het land, in het plaatsje Kamerik. Hans is 54 jaar en woont in Woerdense Verlaat, samen met Anne Marie en zoon Ole.

Wat is typisch ‘Hans Voorn’?
Daar moest ik wel even over nadenken. Er is zoveel dat me raakt, waar ik warm van kan worden, dat van binnenuit komt. Maar iets maken, bedenken, creëren – en dan bedoel ik ook echt fysiek iets maken zoals bijvoorbeeld een tuin, een huis of een evenementenlocatie – daar word ik echt blij van. Daarbij een helder beeld hebben van hetgeen er moet komen maar er nog niet is. Ik zie dat dan al door mijn ooghaartjes. Ik vind het heerlijk om daaraan te werken. Om dat vorm te geven. Ons huis bijvoorbeeld was ooit een bouwval van een oude stal en een hooiberg. Er zat geen woonbestemming op. We hebben na veel duwen en trekken de gemeente kunnen overtuigen dat het een historisch interessant pand is en na 3 jaar is er eindelijk een woonbestemming op gekomen en konden we met de restauratie beginnen.

Dat ben ik, denk ik, ten voeten uit. Ik kan heel lang, met veel geduld aan een ver einddoel werken. Ik zie in de verte een ster die ik wil plukken en ben bereid onderweg daarvoor de nodige hobbels te nemen.

Ik geef niet snel op. Zo heb ik Mavo, Havo, VWO gedaan en heb daarna aan de Universiteit van Utrecht Sociale Geografie gestudeerd. Ook Kameryck is zo ontstaan. Ik kende de plek. Er was hier nog niets, alleen een rietlandje aan het water maar door mijn ooghaartjes zag ik al iets heel moois. Het is een lange weg geweest. Het heeft ruim acht jaar geduurd voordat we konden starten met bouwen. Plannen maken, overleggen met de gemeente en provincie. De eerste plannen gaan weer de prullenbak in, er is weerstand, er moeten mensen overtuigd worden, je gaat op zoek naar de juiste partners en bondgenoten. Zo kom je stapje voor stapje dichter bij je doel.

Er is een Russisch spreekwoord dat zegt; ‘Geduld brengt rozen’. Dat spreekt mij wel aan. Het geeft me heel veel voldoening om dit te kunnen doen, samen met de mensen waar ik vertrouwen in heb.

Beroep en bedrijf en waarom deze branche?
Voor Kameryck werkte ik 12 jaar voor het recreatieschap in het rivierengebied. Ik was verantwoordelijk voor de commerciële ontwikkeling van de recreatiegebieden. Daar leerde ik ook de evenementenbranche kennen. Ik voelde mij al snel thuis in deze branche omdat het een omgeving is waar je met creativiteit en een goed commercieel gevoel heel veel kunt bereiken. Het is ook een overzichtelijke branche. Als je je best doet weet je snel wie de belangrijke spelers zijn in de branche. Relaties zijn heel belangrijk. Ik vind het fijn om aan goede, duurzame relaties te bouwen waarbij vertrouwen centraal staat. Een netwerk onderhouden en uitbouwen. Zo heb ik nog regelmatig contact met mensen (organisatiebureaus) die ik in mijn vorige baan heb leren kennen. Zij huurden de locaties in het rivierengebied en komen nu ook bij Kameryck.

Mooiste evenement dat jullie mochten hosten / organiseren?
Onvergetelijk was ons eerste evenement bij Kameryck. Het was nog vóór de officiële opening en het was voor IKEA. Een centrale bijeenkomst voor het kader van alle vestigingen (ca. 250 gasten). De aanloop hiernaartoe was heel bijzonder: Bij het eerste locatiebezoek van mijn contactpersoon liepen we door een pand in aanbouw waar het over enkele maanden allemaal moest gaan gebeuren. Daaromheen was het nog een grote bende. We overlegden in de bouwkeet. Met modder aan haar schoenen vertrok mijn contactpersoon weer naar Amsterdam. Er was zoveel vertrouwen dat het allemaal goed zou komen.

En het kwam goed. IKEA is nog steeds een goede klant van ons. Het heeft ons als starter in 2007 een enorme duw in de rug gegeven. Dat was heel goed voor het zelfvertrouwen.

Mooiste evenement dat je hebt bijgewoond?
Toen ik 50 werd ben ik meegenomen door vrienden naar Oerol. Pas op de boot wist ik waar we naartoe gingen. Heb in de maneschijn op het terras van een strandtent staan dansen met uitzicht op zee. Dat was onvergetelijk.

Wat of wie inspireert jou?
De natuur is voor mij een bron van rust en inspiratie. Ik kom regelmatig in de bergen en bezoek vaak (ook in de winter) een klein dorpje aan de Franse kust bij Calais waar ik dagen langs het strand en de krijtrotsen kan lopen.

Ik geloof erg in de kracht van rust. We leven te hectisch, dat leidt tot vervlakking. Ik voel me aangesproken tot het boeddhisme, lees daar ook over en probeer soms te mediteren.

Waar droom je nog van?
Kameryck af te maken. We zitten nu in een fase van uitbreiding. Er komt een grote plenaire zaal bij van ca. 400 personen. Dat duurt langer dan verwacht door een vervelende bezwaarprocedure met een buurman. Het bestemmingsplan moest hiervoor worden aangepast. Dat is (weer) een lange weg maar we zijn al een heel eind en de gemeente wil ons gelukkig helpen. Dit nieuwe bestemmingsplan geeft ons veel meer mogelijkheden om te ondernemen. We gaan een erfpachtcontract sluiten met het recreatieschap en krijgen daarmee het beheer van het hele recreatiegebied onder ons. Dit geeft ons de mogelijkheid om het hele park van 20 hectare een uniforme kwaliteitsuitstraling te geven. Er is in dit park ook een kinderboerderij. We gaan dat faceliften en er een pannenkoekenrestaurant beginnen. Geweldig om dit allemaal vorm en kleur te geven. Het wordt nog mooier hier.

Dan droom ik ook van de periode daarna om meer tijd voor mezelf en mijn gezin te hebben. Meer tijd ook om te lezen en van muziek te genieten. Kameryck heeft de afgelopen 15 jaar wel heel veel tijd van me gevraagd.

Hoe ziet de branche er over vijf jaar uit?
De wereld is momenteel erg in beweging. Ik probeer dat wel te volgen maar ben niet zo’n visionair die dat allemaal kan voorspellen. Ik kijk natuurlijk ook nauwlettend naar onze branche. Wij hebben op onze locatie de laatste jaren zoveel geïnvesteerd. Daarvoor moet je ook privé behoorlijk je nek (financieel) uit steken. Als het dan echt mis zou gaan dan gaat je kop er af. Som denk ik wel eens waar gaat het naartoe met die terreurdreiging? Of, wat als niet Griekenland maar Frankrijk omvalt? Ook economisch zie je grote verschuivingen. Afgelopen week weer het nieuws bij V&D, HEMA en Bijenkorf. Sommige business modellen hebben gewoon hun langste tijd gehad. Als je niet snel kunt reageren zit je écht in de hoek waar de klappen gaan vallen. Ik luister veel naar BNR Radio. Daar had iemand het over het Kodak-moment: Te laat met je tijd meegaan en ten onder gaan.

Zo heb ik me ernstig afgevraagd of de nieuwe communicatietechnieken, met video-conference en Skype niet een bedreiging kunnen vormen voor locaties die het vooral van life communicatie en de fysieke ontmoeting moeten hebben. Ik kom eigenlijk steeds meer tot de conclusie dat er voor locaties met karakter altijd plaats zal blijven. Als tegenhanger van de online wereld zal de fysieke ontmoeting en beleving tijdens life events altijd een belangrijke plaats houden. Gelukkig maar, hebben we niet voor niets zoveel geïnvesteerd.

Met wie uit de branche wil je graag een avondje uit eten, en waarom?
Met jou, maar dat willen er meer Haha! We gaan ons met Kameryck ook meer op de congresmarkt (tot 400 personen) richten. Ik zou wel eens een avondje willen eten met een doorgewinterde PCO-er die me de weg gaat wijzen in die wereld en liefst ook wat deuren voor me wil openen. Wie gaat er mee? Ik betaal.

Wat was je grootste blunder?
Een slecht voorbereide speech voor een belangrijk gezelschap. Ik dacht; dat doe ik wel even. Die fout maak ik nooit meer.

Hekel aan?
Ego’s en arrogante mensen. formulieren invullen vind ik ook niet leuk.

Dol op?
Lekker eten, goed glas wijn, goed gesprek. En, schaatsen op natuurijs. Ik ga volgende maand een tocht maken op een meer in Zweden (Falun).

Dit weet of verwacht bijna niemand van mij…
Ik heb in Frankrijk op het strand een archeologische vondst gedaan die wordt binnenkort onderzocht op de universiteit in Utrecht. Wordt vervolgd…

Welke wijsheid wil je graag met je branchegenoten delen?
Hou vast aan je idealen, geef niet te snel op. Denk ook aan je toekomst (pensioen).

Vraag jezelf af: vind ik dit over 10 jaar ook nog leuk. Ik heb m.n. veel organisatiebureaus met veel elan zien komen en gaan. Jonge mensen die hun beste jaren er aan geven maar uiteindelijk niets hebben opgebouwd. Er kwam laatst een bureau bij ons en de eigenaar zei bij de opbouw van het evenement: ‘Eigenlijk ben ik te oud voor dit werk’. Dat vind ik sneu. Daar moet je over nadenken.