Grace Robinson: ‘Dat oog voor detail heb ik van Frank’

Waar halen je branchegenoten hun inspiratie vandaan? Wat is hun droom? En in wiens schoenen zouden ze graag een dagje willen staan? In Event Personality leer je je branchegenoten pas echt kennen. Dit keer maak je kennis met Grace Robinson van Grace Robinson Evenementen.

Wie is Grace Robinson?
Ik ben geboren in 1964, woon samen met ‘mijn man’ Rene en we hebben een zoon van tien. We hadden ook een hond, maar die is helaas onlangs overleden. Toen ik ging studeren, vertrok ik naar Amsterdam en daar heb ik tot tien jaar geleden gewoond. Nu woon ik weer in het Gooi, hoewel ik vroeger altijd zei dat ik nooit meer terug zou keren: ik wilde er nog niet dood gevonden worden. En nu vind ik het hier heerlijk, ik woon er met veel plezier.

Wat is typisch ‘Grace Robinson’?
Ik denk dat mijn oud-collega’s bij Frank Wentink mij regelmatig vervloekten omdat ik zo op alle details lette, van offertes tot uitvoering. Zo af en toe schreef ik zelfs letterlijk FOEI onder een offerte. In het rood! Vrijwel geen detail ontgaat me. Als er een lampje in een kroonluchter met honderd lampjes niet brandt, zie ik dat en moet dat lampje worden verwisseld. Of een naad tussen de zwarte doeken, dat mag echt niet. Dat oog voor detail heb ik van Frank.

Beroep en bedrijf?
Met Grace Robinson Evenementen werk ik voor een aantal vaste klanten: Albert Heijn, Etos, Gall & Gall, Bruna, Hema, LG. Dat doe ik al zestien jaar. Een lange tijd inderdaad, het zijn dan ook opdrachtgevers die ik echt koester.

Waarom deze branche?
Toen ik in Amsterdam rechten studeerde, werkte ik als hostess voor Pisang Ambon. Dat deed ik ook tijdens een modeshow die Frank Wentink organiseerde en hij vroeg of ik niet voor hem wilde komen werken. Dat leek me wel leuk en naïef als ik was, dacht ik dat dat best kon naast mijn studie. Voor Frank werken is echter geen normale baan, je werkt niet van maandag tot en met vrijdag. Na mijn derde jaar rechten ben ik met die studie gestopt. Ik vond mijn werk veel leuker, daar wilde ik in verder. Nee, daar heb ik geen moment spijt van gehad.

Mooiste evenement waaraan je hebt meegewerkt?
Eigenlijk heb ik een top-drie. Een van de mooiste was een wensenprogramma voor KLM Inflight; de stewards en stewardessen mochten vooraf wensen indienen en vragen stellen aan de directie. Paul de Leeuw begeleidde het uiteindelijke programma voor twee keer drieduizend man. Bijzonder; men had echt het gevoel dat er naar hen werd geluisterd.
De eerste winkelopening van Louis Vuitton in Amsterdam was ook bijzonder, alleen al vanwege het feit dat de opdracht uit Parijs kwam. Maar het evenement zelf was ook mooi, omdat het eigenlijk een van de eerste trendevents in Nederland was. Ieder detail ademde mode en design; fantastisch.
Verder heb ik goede herinneringen aan een evenement van Heineken. Dat vond op het strand plaats, in december. Dat alleen was al bijzonder.

Mooiste evenement dat je hebt bijgewoond?
Dat vind ik best lastig, omdat ik zo kritisch ben. De World Press Gala’s van Frank waren altijd heel bijzonder en uniek. En wat ik ook mooi vind zijn pure concerten, zoals het concert van The Eagles in het Feyenoordstadion. Ik was toen nog heel jong, maar ik vergeet het nooit meer. De sfeer was bijzonder, het weer was prachtig en de muziek raakte me enorm. Alleen die band met hun muziek, zonder verdere opsmuk. Het was heel klein en tegelijkertijd heel groots.

Wat inspireert jou?
Het klinkt misschien wat afgezaagd, maar het dagelijks leven en de mensen om me heen inspireren mij iedere dag. Mensen op straat, de krantenverkoper bij de Albert Heijn, maar ook mijn collega’s op kantoor.

Waar droom je nog van?
Ik droom eigenlijk niet zo over ‘over honderd jaar zou ik nog eens…’ Ik droom er wel van dat ik dit werk nog heel lang in goede gezondheid mag doen en dat ons gezin nog heel lang kan genieten van alle leuke dingen die we ondernemen. Maar eigenlijk zijn dat meer wensen dan dromen.

Hoe ziet de branche er over vijf jaar uit?
Als we dat eens wisten… Ik heb wel het idee dat de crisis ervoor zorgt dat de markt erg versnipperd raakt. Naar mijn gevoel zijn er steeds meer zzp’ers die eerder bij een evenementenbureau hebben gewerkt en als zzp’er denken dat ze alle taken van een full service evenementenbureau kunnen overnemen. En ja, de klant denkt dan dat hij voordelig uit is.

Stel: je mag een dag in iemands schoenen staan… Wie kies je en wat wil je die dag leren?
Weet je… ik wil in niemand anders’ schoenen staan. Iedereen heeft zijn eigen dingen. Iemand als Steve Jobs bijvoorbeeld: die man had een vooruitziende blik, geweldig hoe Apple nu deel uit maakt van ons leven, maar hij was sociaal gezien toch ook een beetje apart. Dus nee. Ik heb respect voor iedereen, maar ik houd liever mijn eigen schoenen aan.

Wat was je grootste blunder?
Dat is alweer een aantal jaar geleden… Een glazen tent voor een evenement dat op 10 oktober plaatsvindt, dat moest kunnen. Dacht ik. Maar de ontzettend dure film die we op plasmaschermen vertoonden, was bijna niet te zien en het was die dag zo warm dat we uiteindelijk een aantal presentaties naar buiten hebben verhuisd.

Dit weet of verwacht bijna niemand van mij…
Ik kom over als een keurig Goois meisje en als ik mensen dan vertel dat ik best redelijk goed kan waterskiën en wakeboarden, zijn ze altijd verrast. Het zijn sporten die blijkbaar niet zo passen in het plaatje dat men van mij heeft.

Welke wijsheid wil je graag met je branchegenoten delen?
Niet zozeer een wijsheid, maar eerder mijn eigen bevinding; schoenmaker, houd je bij je leest. Focus je op waar je goed in bent. Als ik voor een evenement catering nodig heb, ga ik toch ook niet zelf in de keuken staan?