GG 2012 | Stichting 2Bsafe: ‘Als je MVO zaken doet, houd je rekening met deze doelgroep’

Wat is de aanleiding geweest voor het organiseren van de Verkiezingstour ‘Handycap’?
‘Wij vinden als stichting dat de problematiek van mensen met zichtbare en onzichtbare beperkingen eigenlijk nooit uit de verf komt, zeker niet in het kader van evenementen. Wij wilden iets organiseren rondom de gemeenteraadsverkiezingen in 2010 en hebben toen in samenwerking met BUOG, Bedenkers en Uitvoerders van Ongewone Gebeurtenissen de Verkiezingstour ‘Handycap’ ontwikkeld, waarin de doelgroep gehandicapten en de potentiële lokale bestuurders samenkomen en zich gaan verdiepen in elkaars werelden. Het concept van de Handycap is ontstaan vanuit de gedachte met de cap in de hand zodat mensen er wat in kunnen stoppen. Als je gelijkwaardigheid wilt/beoogt, ga dan niet in de slachtofferrol zitten door je hand op te houden en net zolang vragen tot het geregeld wordt. Wie de pet in de hand neemt, krijgt een klap voor zijn hoofd. Een harde methode, maar een duidelijke. Je verplaatsen in elkaar situatie betekent ook voor iemand met een handicap, jezelf serieus nemen in die gelijkwaardigheid.’

Wat wilden jullie met deze tour bereiken?
‘Het doel van de verkiezingstour was drieledig: bewustwording, commitment en media-aandacht. Wij wilden dat gemeenten zich bewust worden van de noodzaak van ‘inclusief denken en doen’. Zij zeggen dat iedereen mee mag doen in de samenleving, maar moeten dit dan ook gaan integreren als uitgangspunt in haar gemeentebeleid, wat doelt op de doelstelling commitment. Tevens wilden wij media-aandacht genereren waarbij lokale, regionale en landelijke media aandacht schenken aan het thema ‘inclusief denken en doen’ en aan de positie van burgers met een beperking in de lokale samenleving. ’

En hoe was de Verkiezingstour ‘Handycap’ ingevuld met activiteiten?
‘Speciaal voor deze Verkiezingstour is een tent ontwikkeld in de vorm van een pet, genaamd de ‘Handycap’. De Handycap betekende voor alle aanwezigen het terechtkomen in een andere wereld. De spreekstalmeester leidde de bijeenkomst, die startte met de film ‘Handycap Academy’. Een korte satirische film over een opleidingsinstituut waar geleerd wordt hoe je een ‘handycap’ hoort te dragen. Na de film werden de kandidaatsgemeenteraadsleden uitgenodigd zich te verplaatsen in mensen met een handicap. Hiertoe stonden in de ‘Handycap’ een 14-tal kieshokjes als mini belevingscentra. Elke beleving duurde circa 2 minuten. De kandidaatsgemeenteraadsleden ervoeren hier persoonlijk hoe het is om met een handicap te moeten leven, door zich letterlijk in de wereld van een gehandicapte te verplaatsen. In enkele hokjes zaten mensen met een handicap waarin bijvoorbeeld de kandidaat een vraag mocht stellen die hij/zij nog nooit aan een gehandicapte had durven stellen. Parallel hieraan werden de deelnemers met een handicap uitgenodigd om een debat met elkaar te voeren over een stelling die binnen die betreffende gemeente actueel was. Doel hiervan was om ze te leren verplaatsen in een andere rol, zoals van een gemeenteraadslid. Tijdens deze discussie kregen diverse politieke partijen de tijd om te pitchen voor de camera, om de aanwezigen te overtuigen waarom ook de doelgroep van gehandicapten op hen zou moeten stemmen.

Wat maakt dit concept onderscheidend?
‘De creativiteit en de confrontatie die wij hebben gecreëerd in dit concept, doen een oproep aan de emotionele kant van de mens. Het concept doet een beroep op de persoonlijke intuïtie en persoonlijke emotie van de kandidaatsgemeenteraadsleden door de methodiek beleven en ervaren toe te passen. Op dit moment weten de deelnemers van dit evenement nog steeds wat en op welke wijze ze het hebben beleefd. Het doel moest bereikt worden en bij het bereiken van dit doel staat slechts de mens met haar beleving centraal.’

Wat is het effect geweest van de Verkiezingstour?
‘De kandidaatsraadsleden beleefden hoe het is om een handicap te hebben, de mensen met een handicap beleefden hoe het is om een raadslid te zijn. Mensen gingen lachend de verkiezingshokjes in en kwamen er huilend uit. Door de inzet van deze activiteiten is meer ruimte voor begrip van beide partijen voor elkaar ontstaan. En daar hebben we het effect van gezien. Vlak na onze komst in de twaalf provinciehoofdsteden zijn er gemeenteraadsvergaderingen ingelast waarin integraal, door alle coalitiepartijen binnen die gemeente, is gezegd dit hoofdstuk vanaf heden permanent op de agenda te zetten. Dat is de winst die we wilden behalen.’

Wat is de reden geweest om in te zenden voor de Gouden Giraffe?
‘Ik vind het belangrijk dat deze doelgroep van verminderd zelfredzame mensen in het daglicht komt te staan. We praten er niet graag over hoe we om moeten gaan met deze burgers, maar ik ben van mening dat als je maatschappelijk verantwoord zaken doet, je ook rekening houdt met deze doelgroep. En mochten we de Gouden Giraffe winnen dan doe je dat altijd met velen. Ook voor hen die onzichtbaar zijn en misschien niet eens beseffen dat het hen aangaat. De Gouden Giraffe geeft nogmaals een klap op het ‘hamertje tik’ proces. Het gaat om normale aandacht voor 20 tot 25% van de Nederlandse bevolking die het echt recht hebben op volwaardig burgerschap.'