EventsBlog Christine Markvoort: Smakelijk!

Als salesmanager van Philips Stadion Events draagt Christine Markvoort de mogelijkheden uit die de thuisbasis van PSV biedt voor het organiseren van evenementen. De komende weken deelt zij haar ervaringen over de Zakelijke, Smakelijke, Feestelijke én Avontuurlijke bijeenkomsten in het Philips Stadion.

Hoe zou Amy Groskamp-Ten Have volgens de etiquette een bitterbal hebben gegeten? U kent Amy vast wel van het boek ‘Hoe heurt het eigenlijk’ waarmee Jort Kelder ons om de oren slaat tijdens zijn gelijknamige tv-programma. Mij lukt het in ieder geval zelden zonder lip- of tongverbranding. En zo’n heet sliertje vlees op lip of kin is nou niet bepaald een charmante vertoning. Maar wat zijn ze lekker. Een niet weg te denken snack tijdens borrels en bijeenkomsten in het Philips Stadion. Want hoe lekker truffelmacarons en al die andere culinaire hapjes ook zijn, een rondje bitterbal gaat er bij iedereen in als koek.

In het verwennen zijn we goed. Daarin voldoen we aan de maatstaven van Amy:
‘Het succes van een gastvrouw ligt grotendeels opgesloten in de mate van haar betoonde belangstelling in de aangelegenheden van haar gasten’. Voor ons betekent dat goed luisteren, meedenken en adviseren. Of het nou gaat om een vergadering, productpresentatie, feest, zakendiner of personeelsuitje. De locatie is bijzonder, de ruimtes die het stadion biedt indrukwekkend. Vervelen hoeven je gasten zich niet want we hebben een breed aanbod aan workshops. Dat zit wel goed. Wat nog ontbreekt is goed eten en drinken; want wij Brabanders zijn nou eenmaal Bourgondiërs in hart en nieren.

Eigenlijk kun je overal lekker eten in het stadion. Zowel lunch als diner. Dat is erg prettig als je te gast bent maar best moeilijk als je er werkt en de weegschaal je beste vriend moet blijven. Gelukkig heeft eetcafé de Verlenging ook heerlijke salades. Aanzitten bij Michelinster-restaurant Avant-Garde Van Groeninge is pure verwennerij. Ze hebben niet voor niets sinds 2004 een ster. Aziatisch restaurant De Blauwe Lotus op de 4e verdieping biedt, net als de andere restaurants, niet alleen uitzicht op het voetbalveld maar vooral specialiteiten zoals je ze nog nooit geproefd hebt. Geloof me, daar kom je voor terug.

Niet iedere bijeenkomst leent zich voor een diner in een van onze restaurants. Daarom hebben we ook fantastische catering voor seminars, feesten, vergaderingen en andere partijen. Het buffet is van alle tijden. De keuze is reuze en iedereen kan opscheppen wat hij of zij wil. Nadeel is dat je gasten in de rij staan en de dansvloer leeg is. Ik ben nogal fan van een walking diner. Een van de grote voordelen is dat het gesprek gewoon doorgaat en je gasten nooit naast de ‘verkeerde’ tafelgenoot komen te zitten. Daar wordt niemand blij van. Tijdens zo’n Walking diner worden er heerlijke hapjes geserveerd. Van een klein bordje carpaccio, een kommetje noedels, een stoof- of stamppotje, champignonnetjes in een heerlijke saus tot een klein puntzakje friet met mayo. In een en dezelfde ruimte of tijdens een wandeling door de verschillende ruimtes in het stadion. Ondertussen heeft de gast de vrijheid om te gaan en staan waar hij wil zodat hij of zij zelf kan bepalen met welke interessante medegasten het gesprek aangeknoopt wordt. Een sit-down diner is vaak wat formeler maar past soms beter bij de gelegenheid. Dan is tafelschikking wel belangrijk volgens Amy die overigens tweehonderd duizend exemplaren van haar etiquetteboek verkocht. Om de gasten toch wat meer te laten ‘mingelen’ zonder dat het een stoelendans wordt, kan de spoom in een andere ruimte geserveerd worden en het kaasplankje in buffetvorm in plaats van aan tafel.

Lekker eten. Ik kan er ontzettend van genieten en het er oeverloos over hebben. Wist je trouwens dat het oer-Brabantse worstenbroodje inmiddels is benoemd tot cultureel erfgoed? Per jaar worden er 25 miljoen gegeten! Zelfs onze koning is fan.

Maar even terug naar de bitterbal: die ontstond in de tijd van de Tachtig jarige oorlog. De Spanjaarden rolden stukken vlees door ei en broodkruim en gooiden ze bij wijze van experiment in de hete olie. Het resultaat moet een kruising tussen een kroket en de bitterbal zijn geweest. Volgens Amy’s boek mag je overigens nooit een bitterbal bij de thee serveren. Ook echt geen combi trouwens. Geen idee of Amy (1887-1959) zelf ooit in een bitterbal gegeten heeft. Vanwege de hete sliertjes vermoed ik van niet. Daarom mijn advies: oefen geduld en laat ze eerst goed afkoelen voordat je hapt!;)