De nieuwe evenementenlocatie Zijdebalen Theater Utrecht organiseerde onlangs een debat om de gelegenheid te bieden aan de evenementenbranche tot het voeren van een discussie over het heden, verleden en de toekomst van de branche. Tijdens deze dag waren vertegenwoordigers uit de top van de evenementenbranche aanwezig, evenals visionairs uit het bedrijfsleven, eventmanagers en een selecte vertegenwoordiging van studenten en starters.
Het debat
Onder leiding van Mariette van Solingen van Scherp communiceren, bleek voor velen een uitlaatklep. Ieder stond als gelijke tegenover elkaar. Wanneer men het eens was met een mening mocht men, ‘motiverende geluiden maken’. Wanneer men het oneens was met de mening, mocht men gaan staan, in de hoop aan de beurt te komen om het tegendeel te kunnen bewijzen. Vele gingen staan, er werd veel gejoeld en er werd gelachen. Het was een bewogen avond. Meningen waren verdeeld.
De stellingen op een rij
– Evenementen worden als middel om te communiceren meer en meer onderschat
– Over 5 jaar bestaat er geen enkel traditioneel eventbureau meer.
– Generatie X heeft heel wat te leren aan generatie Y en Z.
Toegevoegde waarde
Evenementen zijn in de loop der jaren veranderd. Van spetterende feesten omdat het kon, naar het inzetten van evenementen als communicatiemiddel. Dat heeft onder meer vervlakking gebracht… Al snel bleek dat niet iedereen het daarmee eens is. Vervlakking lijkt niet het juiste woord. Een verrijking in de communicatiemiddelenmix is ontstaan, waardoor op dit moment in tijden van crisis beter wordt gekeken naar de toegevoegde waarde van het inzetten van een evenement. Het effect hiervan is dat evenementen minder vaak worden ingezet, bureaus minder vaak worden gevraagd en de markt langzaam kleiner wordt. Een probleem voor veel bureaus aangezien dit een lastige tijd is om je kop boven het water te houden.
Return on Investment
Een evenement is HET medium om alle zintuigen te prikkelen, maar het is duur. Er wordt nu goed gekeken of het wel haalbaar is om überhaupt een evenement in te zetten als communicatie middel. Als men beter kijkt naar de juiste middelen, komt Return on Investment dan nu beter tot zijn recht? Helaas, dit blijkt nog in veel gevallen lastig. De toegevoegde waarde voor een evenement wordt niet meer verkocht. Ligt dan de fout bij het bureau? In veel bedrijven is de organisatie structuur/cultuur slecht te pijlen, zijn de visies en doelstelling niet overal goed doorgedrongen en begrijpt niet elke werkgever waar nu de core van het bedrijf zit, waardoor communicatie überhaupt lastig wordt.
Bureau wordt voorzichtiger ingezet
‘Een evenement met doelstellingen… dat lijkt de trend maar de realiteit is het niet. Doelstellingen worden wel genoemd maar getoetst? Nee. ‘Het evenement moet leuk zijn.’ Van het bovengenoemde uitgaand zou het dus kunnen beteken dat over 5 jaar het ‘traditionele eventbureau’ niet meer zal bestaan. De eventmanager als expert wordt ingehuurd als persoon, niet meer als bedrijf. Er wordt ‘voorzichtiger’ omgegaan met het inzetten van een bureau.
Grijp cultuur
Zzp’ers worden ingezet, zogenaamde specialismes stampen uit de grond. Ook de communicatie- en reclame bureaus wagen zich op het terrein van de events. Kunnen ze dat wel? Bedrijven worden (te?) veelzijdig, we komen in een soort grijp cultuur, pakken wat je pakken kan. Daar tegenover werd genoemd dat op dit moment eerder iemand uit ‘het netwerk’ wordt ingezet, waardoor noch de eventmanager noch het bureau aan bod komt.
‘Evenementen zijn net supermarkten’
Specialisten inzetten blijkt voor alsnog een trend voor de ‘elite’. Het blijft een duur middel, en wat men ervoor terug kan krijgen? Dat weten we eigenlijk niet. De toegevoegde waarde voor een evenement wordt niet meer verkocht. Evenementen zijn net supermarkten. We willen ze stiekem een actie laten uitlokken. Die core moeten we wel blijven geloven en uiten. Maar blijkt dan weer niet dat events zonder bureau, zonder expert, zonder doelstelling, juist de ROI tegengaan en dat het evenement weer duurder wordt?
Zet de trots opzij en probeer te overleven
‘Moeten we het nog wel hebben over return on investment, volgens mij moeten we samen de koppen bij elkaar steken in plaats van dure termen te roepen’. Bij velen bleken de dure termen geen effect te hebben, samenwerking bleek de sleutel tot succes. De trots opzij en probeer te overleven. Het succes van een concept, idee of product zit hem niet in de ingrediënten maar in de signatuur van de creator. Kortom, wees niet bang om een ander in de keuken te laten kijken.
Generatie verschillen
Ook generaties spelen duidelijk een rol. De generatie Babyboom heeft het ‘gemaakt’. Generatie X hobbelt hier achter aan. Generatie Y blijkt al duidelijke meningen te vormen en niet alleen over één specialisatie maar over alles. Zij weten van alles wat… In de onderlinge samenwerking kan dit botsen, onder meer omdat elke generatie een andere ‘taal’ kent. Daarnaast omdat het voor generatie X frustrerend lijkt te zijn dat generatie Y ‘van alles wat weet’.
Leer van elkaar
Omdat Y zich beter kan verplaatsen in zowel generatie X als in generatie Z worden zij ook wel gezien als brug tussen X en Z. Daarnaast is generatie X een stevige basis waar generatie Y op terug kan vallen. Zij hebben de kennis, maar de vraag is; zijn zij wel bereid deze te delen? Generatie X is in het diepe gegooid, moest leren op eigen benen te staan, terwijl generatie Y juist wil leren van X, snelle sprongen wil maken en van alles wat af wil weten. De technologie gaat met sprongen vooruit, voor Y een kleine aanpassing maar voor X kan dit nog wat lastiger zijn. Wil X wel van Y leren? En vice versa? Het gaat erom dat je mee veranderd met de tijd, we moeten leren van Y en vice versa, als we dat blijven doen, blijven we gewoon bestaan.
De ambacht verdwijnt
Het ging bij velen om aanpassing, de bureaus moeten zich aanpassen aan de markt en de normen en waarden van nu. Daarnaast stampen de Hogescholen event opleidingen uit de grond. Met een papiertje kan men zich eventmanager noemen. Wanneer ben je dan een echte eventmanager? Ligt dat aan het papiertje of aan je inzet. Het ambacht verdwijnt, het gaat om het papiertje wat je hebt. Specialismen worden gecreëerd niet meer geboren. Ambachten worden een must. Als je niet meer van elkaar kan/wil leren, kan je beter stoppen.
Samenwerken!
Na de discussie bleek dat ieder bereid was om samen te werken, hoe was echter nog de vraag. Ook was men er van overtuigd dat een drastische verandering in mentaliteit, normen en waarden een oplossing zou bieden voor de toekomst. Samenwerken.
Bron: synopsis Zijdebalen Theater