De ommekeer? Van wantrouwen naar vertrouwen

Ik moet wel lachen. Hoe laat denk je dat het wordt vanavond? Nou, het wordt denk ik wel een uurtje of negen. Vanochtend ging ik de deur uit, zo net na de files en ik wist dat het een mooie dag zou worden. Alle deadlines waren gehaald, Site Guide zit tekstueel dicht (krantenterm die ik er altijd in heb gehouden: de krant is dicht, meaning >> point of no return is gepasseerd) en de EventFlash zit in de mail: met een schone lei kan de nieuwe toekomst beginnen.
Zoiets.

[afbeelding niet meer beschikbaar]

Ik moet wel lachen. Denk ik terug aan vandaag. Afspraak om drie uur met Simon Renes en Rob Captijn in Klein Kalfje aan de Amstel. Drie uur binnen, oké half vier, en om 19.50 uur op het klokje zie ik mezelf in de auto stappen. Vijf uur! Vijf inspirerende uren! Alles passeerde de revue.

Ik wil deze dag graag zien als de dag van de ommekeer. De dag dat ik op het laatst sterk aan het nadenken ben gezet door Simon (een halfuurtje napraten achter de kofferbak) om op één of andere manier ‘mijn ding’ terug te vinden. Klinkt vaag, ik weet ‘t. Maar waar het op neer komt is een verzoek van Simon aan mij om (weer) te gaan schrijven over ‘de belevenissen van Henk-Jan Winkeldermaat als hoofdredacteur internet bij High Profile’. Simon zegt dat de laatste tijd te hebben gemist. En come to think of it ik zelf ook. Ik kom op zoveel plekken, praat met zoveel interessante mensen uit en buiten de branche… en ik vergeet steeds dat dat mogelijk best weer leuk is om te lezen. De belevenissen van… Ik heb er eerlijk gezegd ontzettend veel zin.

[afbeelding niet meer beschikbaar]

De onderwerpen van vanmiddag? Daar ga ik nog wel een keer over schrijven, denk ik. Het was zoals iedere keer weer enorm inspirerend, ik kom er dan altijd weer achter dat ik dit te weinig doe. Reflecteren, evalueren en inspireren met goeie kerels uit de branche. Wij doen dit gedriën nu om de twee, drie maanden en iedere keer is het weer een verfrissing. Vandaag hebben we onder meer nagedacht over hoe de kloof te dichten tussen klant en bureau. Genootschap en IDEA. Het grote wantrouwen tussen beide partijen ombuigen naar vertrouwen. Daar wou ik het even bij laten, maar als deze sessie een goed gevolg krijgt binnen de brancheverenigingen en genootschappen wordt het pas echt leuk.

Het is voor mij de dag van de ommekeer, ik hoop dat het vanaf morgen is te merken.

Tot zover. Simon jij nog een biertje? Rob jij een balletje?

[afbeelding niet meer beschikbaar]