Parallel
Maar dan nu. Het daadwerkelijke onderwerp van deze posting: De kok en haar ingrediënten. Sinds kort zie ik een parallel tussen de veranderende eetcultuur in Nederland en de ontwikkeling in de evenementenbranche. Namelijk het erkennen van toegevoegde waarde.
Koken doe je zelf
Kookwinkels, delicatessenzaken, kookprogramma’s, kookclinics, kookwedstrijden, eetmee-websites, ze schieten als ‘paddenstoelen’ uit de grond. Iedereen kan het zelf, lijkt het devies. Je haalt zelf overal je ingrediënten: vlees van de beste slager, frisse groente, verse vis, alles wat je zelf nodig vindt. Dan koop je een kookboek of beter nog je downloadt een recept van internet. Want op internet zijn tenslotte ruim voldoende recepten te vinden die je zo kan kopiëren en plakken of even uit kan printen. Vervolgens ga je thuis zelf aan de slag.
Amateur
Maar hoe leuk en geweldig je zelf ook kan kopen, je blijft een amateur, een hobbyist. Een echte kok, een beroepskok, maakt van diezelfde ingrediënten nét even een ander gerecht. Hoe goed je ook bent, hoe verfijnd je smaken en hoe veel talent je ook hebt, twee sterrenkok zul je niet worden. Want iemand die er echt voor heeft geleerd, ervaring en talent bezit, maakt het nog mooier, beter en verrassender. En wanneer je naar een restaurant gaat ben je toch echt een avondje uit. Naast heerlijke en creatieve gerechten, hoef je dan niet steeds naar de keuken heen en weer te rennen en je echtgeno(o)t(e), vrienden of familie achter te laten.
Professional
Geef je over aan een professional. Het gaat niet alleen om het verzamelen van ingrediënten en die vervolgens volgens een beproefd recept bij elkaar in een pan gooien. Het gaat om timing, verfijning, creativiteit en ervaring. Over je laten verwennen in een totaalconcept waarin, door de juiste afstemming van deze onderdelen, alles klopt zoals in een sterrenrestaurant.
Kom maar eens ‘proeven’ bij De Wereld van Sophie en ervaar wat ik bedoel.
Sophie zegt : ‘EET SMAKELIJK’