23 februari 2010

Column 4: Een onverwachte Gold Rush

De vierde blogbijdrage van Jeroen de Roever (ATP) uit Vancouver.

Wat waren ze goed hè?! Mark en Ireen, uit het niets wonnen ze beiden de gouden plak op de koningsafstand en zo lijken een matige Spelen ineens uit te groeien tot de meest succesvolle winterspelen voor Nederland ooit. Ok, ok, dan moeten Sven, Bob, de achtervolgingsploegen en Nicolien nog wel even doen wat er van ze verwacht wordt, maar het optimisme reikt hier tot aan de hemel. En nu de sporters ineens zo goed presteren vragen we met zijn alle af hoe dat toch zomaar kan.

Bovengemiddeld talent
Tuurlijk hebben al deze atleten de afgelopen jaren zich het snot voor de ogen getraind en natuurlijk zijn zij gezegend met een bovengemiddeld talent, maar dat talent moet ook ontwikkelen en die training moeten ook worden betaald. Daarnaast moeten de omstandigheden om zo goed te kunnen presteren op zo’n hoog mogelijk niveau worden gehouden.

Medailles ook een beetje van het bedrijfsleven
Het creeren van een topsportklimaat heet dat en dat is iets waar wij als ATP met volle trots aan bijdragen. Zo zorgen wij ervoor dat de atleten, maar ook hun familie, op het gebied van accommodatie, vluchten, transport, bagage en ticketing niets te kort komen en zich dus volledig op die ene race kunnen richten. Maar om tot zo’n optimaal topsportklimaat te komen is met het niveau van de hedendaagse techniek en de voor handen zijnde trainingmogelijkheden gecombineerd met het gewenste niveau van service, een dure aangelegenheid. En dus zijn deze medailles ook een beetje van het bedrijfsleven. Want zonder de financiële steun van bijvoorbeeld de Control – en de TVM -ploeg, maar natuurlijk ook die van alle partners en suppliers van NOC*NSF, hadden onze Sven, Ireen en Mark zich nooit zo optimaal kunnen voorbereiden op hun gouden races.

Meer, meer meer…
Maar we doen nog lang niet genoeg! Ik was vandaag in het Olympisch dorp en wat daar staat aan faciliteiten en apparatuur voor de sporters is ongekend. Zo heeft het Amerikaanse bedrijf General Electric (GE) doodleuk een mobiele MRI- en CAT-scanner neergezet. De enige van hun soort op de hele wereld en vrijwel onbetaalbaar. Ook staat er een state of the art gym en wonen de atleten in appartementen die na de Spelen het bescheiden sommetje van 1,2 miljoen dollar moeten opbrengen. Geweldige faciliteiten dus, maar helaas kunnen de atleten er maar 6 weken gebruik van maken en in een periode waarin alle trainingsarbeid natuurlijk al lang geleverd moet zijn.

Bedrijfsleven aan de bak
Kortom werk aan de winkel voor het bedrijfsleven. En wat dat betreft hoor ik positieve geluiden. Je merkt dat bedrijven ook geïnspireerd raken door de mooie succes hier en ik zou er dus helemaal niet van opkijken als de sponsorbijdrages van corporate Nederland in de aanloop naar London weer de weg omhoog zullen inslaan. En dat is hard nodig, want willen we in London net zo succesvol zijn, dan zullen we met onze tijd mee moeten. Want denkt u maar niet dat de Amerikanen, Russen, Chinezen of Engelsen kosten of moeite zullen sparen om straks in London het medailleklassement te domineren. En als wij daar bij willen horen moeten we dus flink door blijven investeren in de sport.

Legacy?
Iets anders waar het bedrijfsleven zich vandaag mede over boog is de vraag:”Wat is de mogelijke Legacy van de ambitie om in 2028 de Olympische Spelen naar Nederland te halen?”. Legacy, altijd zo’n chique en onbegrijpelijk woord. Het kan zoveel dingen inhouden; wat geef je terug aan de maatschappij, wat doe je voor het imago van de Olympische Spelen, hoe wordt het IOC beter van je bid. Kortom een lastig onderwerp en daarom stond het vandaag centraal in de 3e Expertmeeting van NOC*NSF. Onderleiding van Hein Verbruggen (voormalig IOC lid), Maurits Hendriks (Directeur Topsport NOC*NSF) en Joost Rombout (adjunct directeur NOC*NSF), bogen de aanwezigen vertegenwoordigers van het bedrijfsleven, de overheid en een aantal ervaringsdeskundigen zich over deze vraagstelling. Een hele interessante meeting met als uitkomst dat dit gebied nog een hoop extra onderzoek behoeft en wij in Nederland nog hard moeten nadenken over wat de beste invalshoek is om die Spelen uiteindelijke naar Nederland te halen.

Cirkeltje rond
Misschien kunnen we beginnen met het creëren van het zo gewenste optimale topsportklimaat, waar bedrijfsleven, zoals eerder aangegeven, weer mooi aan kan bijdragen. En zo is het cirkeltje weer mooi rond.