Tico Mak: ‘Ik spring liever in zeven sloten tegelijk dan in geen enkele’

Benieuwd naar de human interest-verhalen van branchegenoten? Zoals: waar halen zij inspiratie vandaan, wat was hun grootste blunder en welke gouden tip willen ze delen? De rubriek Event Personality geeft een kijkje in het leven van vakgenoten. Maak deze week kennis met Event Personality Tico Mak van 'a matter of TASTE'.

Tico: 'Als je nooit hoort dat je te duur bent, ben je waarschijnlijk te goedkoop'

Wie is Tico Mak?
Hij is geboren in West-Friesland en woont in hartje Alkmaar met aanwaaikat Mies. 'Voorheen heette ze gewoon Kutkat, maar dat vonden mensen zielig.' Naar eigen zeggen: Een losbol, chaoot, denker, harde werker (vindt stress lekker), maar vooral genieter. Fourty going fifty en denkt nog een dertiger te zijn.' Het is algemeen bekend dat Tico van een feestje houdt.

'Ik werk al een jaar of 15 bij ‘a matter of TASTE’ Catering en Organisatie. Sinds een half jaar maak ik samen met Tom Weenink deel uit van het algemeen management. Samen vormen wij een sterk team met een flinke dosis kennis en ervaring, wij vullen elkaar goed aan. Ik ben de creatieve denker en Tom bewaakt de structuur en planning.'

Kort bedrijfsprofiel:
'‘a matter of TASTE’ is een exclusieve full-service partycateraar en ruim 25 jaar actief in de evenementen branche. TASTE is gehuisvest in het sfeervolle West-Indisch Huis. Hiernaast verzorgen wij de catering en organisatie voor evenementen, particulier en zakelijk, in en om Amsterdam.'

Mijn motto:
'Ik spring liever in zeven sloten tegelijk dan in geen enkele. Waarom eigenlijk niet in acht of negen?'

Het mooiste evenement dat ik georganiseerd heb:
'Dat zijn er nogal wat.

a. Mijn eerste ‘klusje’ voor TASTE was het Mahlerfestival. 19 dagen lang ruim 2.500 gasten in tent op het Museumplein. Het Concertgebouw was ruim een jaar voor de uitvoering volledig uitverkocht. Bedacht werd om op het plein een tent met horecapaviljoen neer te zetten waar 2.500 bezoekers de concerten live op groot scherm konden zien. Ik zal het nooit vergeten; om tien voor acht wilde iedereen de rekening. Een vuurdoopje zullen we maar zeggen!

b. Een particulier feest ter gelegenheid van een vijftigste verjaardag, waarbij wij als verrassing na schemering een werkelijk fantastisch drijvend tropisch eiland van ongeveer 20 bij 30 meter inclusief ik weet niet hoeveel kuub zand, palmbomen, tenten van heavy decor, een cocktailbar, een dansvloer, loungezitjes, DJ booth verlichting, geluid,… weet je wat ik mail wel even een fotootje, dan kan je het zien!

c. Vier jaar geleden hebben we het plan gevat om voor onze relaties toch wat meer te doen dan een standaard borrel. In de afgelopen jaren hebben we elke keer tot in de puntjes verzorgde feestjes neergezet met originele thema’s als ‘Ascot, a day at the races’, ‘Exuberanza’ en afgelopen zomer ‘Heaven can Wait’. Elke keer origineel en verrassend op het gebied van eten en dranken, interactief entertainment, muziek en decoratie.

Ik kijk nu al weer uit naar volgend jaar!'

Hoe ik de crisis heb overleefd:
'Overleefd? Is het al over dan? Oké, 2010 en 2011 waren wel beter dan 2009, maar volgens mij zijn we er nog lang niet en staat er nog een heel pittig 2012 voor de deur.
Onze crisis survival kit: dubbeltjes omdraaien. Vaste kosten zo laag mogelijk houden. Besparen waar kan, máár zonder afbreuk te doen aan de kwaliteit, service en het product. Én vast houden aan gezonde marges.
Verder hebben wij ons salesteam juist versterkt, in plaats van verkleind,  met een Field Accountmanager (Lisette de Jong) en een Marketing Manager (Mascha Bouman). In een korte tijd hebben wij al een paar goede resultaten geboekt, o.a. een nieuwe samenwerkingspartner,  en we zijn vaste supplier van alle evenementen voor een bekend consultancy bedrijf.

Ben ik geworden wat ik had willen zijn?
''Nee. Ik wilde toen ik heel klein was eerst ridder worden. Al snel daarna indiaan (ergens tussen Hiawatta en Winnetou) en daarna Zorro. Geen van drieën is het geworden.
Ik ga iedere dag met veel plezier naar mijn werk. Dat is vooral belangrijk. Ik kan regelmatig mijn creatieve ei kwijt. De branche is natuurlijk geweldig; eigenlijk altijd een feestje.'

Waar ik mijn inspiratie vandaan haal?
'Misschien een wat afgezaagd antwoord, maar eigenlijk overal; op straat, werkvloer, in magazines en op internet.' 

Mijn droom:
'Wat moet je nou met jezelf als je droom al is uitgekomen. Dan is er toch niets meer aan. Ik blijf dromen. Kleintjes vooral. En als er eentje is uitgekomen, dan droom ik er een nieuwe bij.

Ik bewonder uit de evenementenbranche:
''Ik bewonder bedrijven en particulieren die ondanks de onzekere tijden toch een feestelijk of zakelijk evenement organiseren. Broodnodig, ook wel voor onze hele branche.
Ook bewonder ik de aanbieders in de markt die net als wij ook in deze tijden vasthouden aan gezonde marges en niet tornen aan de kwaliteit van hun product. Ik begrijp wel dat dat moeilijk is, bij een schijnbaar nog steeds stijgend aanbod en een afnemende vraag, maar price fighting is uiteindelijk voor iedereen funest.'

Mijn gouden tip die ik altijd toepas in mijn vak/tijdens evenementen:
a. Als je nooit te horen krijgt dat je te duur bent, dan ben je hoogstwaarschijnlijk te goedkoop. (Werkt erg goed bij verkopers.)
b. Met “kan niet” bedoelt men vaak “wil niet”. “Kan niet bestaat niet” is weer een ander uiterste. Bij ons bestaat “wil niet” niet en “kan niet” alleen wanneer iets ook écht niet kan. (Werkt goed bij uitvoerders.)
c. Een bordje “Ja maar vrije zone” op je bureau. (Die werkt altijd.)

Deze (publieks)evenementen staan steevast in mijn agenda:
– Koninginnenacht en dag. Sta ik altijd achter de bar in een klein bruin buurtcafétje. Superleuk!
– 8 oktober; Alkmaars ontzet. Altijd gezellig.
– Gay parade. Ga ik traditioneel met mijn broer heen. Hij heeft een bootje.
– Ik ben geen Dance Valley achtig type. Ga wel graag naar een goed concert.
– 11 november: Oktoberfest in Alkmaar. Beetje raar een Oktoberfest in november, maar dat mag de pret niet drukken. Nee, helaas geen foto’s van mij in lederhozen, maar ik heb ‘m dan uiteraard wel aan. Voor de gein zou je even Dieter Koblenz moeten googelen. Die komt dus optreden. Zó fout, geweldig!

Mijn grootste hobby:
'Hobby? Wat vind ik dát een stom woord. In mijn vrije tijd tennis ik wat. Hopelijk straks ook weer lekker schaatsen in de polder. Ik los graag cryptogrammen op. Beetje AZ, ik ben nu eenmaal Alkmaarder. Ik roer graag zo nu en dan in pannen en verder zal het niemand verbazen wanneer ik zeg dat ik nog steeds een kroegtijger ben.'

Favoriete boek, tijdschrift en tv-programma:
'Boek….  Ik denk dat ik dan mijn eigen boek moet kiezen. The Laminax heet het. Een geweldige roman die zich afspeelt in de nabije toekomst. De wereld economie is ingestort. Criminaliteit viert overal hoogtij, zelfs in de hoogste officiële diplomatieke en landelijke kringen. De gemeenschap gaat er enorm gebukt onder en schreeuwen om verbetering. Dan komt er een vooraanstaand internationale politicus met de oplossing; de Laminax; een chip die iedereen krijgt geïmplanteerd. Op de chip staat alles. Je geld, je persoonlijke gegevens, alles. Geen contant geld meer leidt uiteraard tot structurele vermindering van de criminaliteit, dus het volk is blij. Uiteraard zijn er ook tegenstanders van de Laminax. De Apocalyps volgt, etc, etc. ….. Ik moet er nog wel aan beginnen.'

'Tijdschrift. Ik blader regelmatig een en ander door, maar een favoriet of must buy heb ik niet. Mag de cryptogram uit de zaterdag NRC krant ook?'   

'Film. Oef moeilijk.  Soms echt zin in een “on Golden Pond” of “Scent of a Woman”, soms meer in luchtig spektakel zoals “Pirates of the Caribbean”of “The Usual Susspect”, die ik overigens wél erg goed vond. “Slumdog Millionaire” vond ik een topfilm. Oh, je vroeg TV programma. Eigenlijk geen. Ik vind vooral veel stom.' 

Favoriete vakantieland en -stad:
'Ik heb een jaar of vijf op een cruiseschip gewerkt, dus best het een en ander van de wereld gezien. Favoriete stad is verreweg Sydney. Die stad heeft echt alles. Het mooiste land bestaat niet. Bora Bora is prachtig, maar de Noorse Fjorden ook. Argentinië is mooi, maar ook Sri Lanka. Echt op vakantie ben eigenlijk de laatste jaren niet geweest. Bergen aan Zee maar invullen?'

Van deze muziek ga ik helemaal los:
'Net als film erg moeilijk kiezen. Snow Patrol, Barry White, Dusty Springfield, U2, maar ook bijvoorbeeld Theme from Onedeon Line, van Katshaturian is dat geloof ik. Spartacus? Kings of Leon!
Oh, ja. De live versie van Pink Floyd’s “How I wish you were here”! Schande dat die plaat nog nooit nummer 1 heeft gestaan in de Top 2000. Oh, de Top 2000 vind ik ook altijd erg gezellig.'

De grootste blunder:
'Iemand die denkt dat hij altijd alles beter kan of weet praat liever niet over zijn of haar blunders. Wie eigenlijk wel?'

Hoe ‘social media’ ben ik?
'Niet! Of in ieder geval lang niet genoeg. Ik twitter niet. Facebook heb ik wel, maar ooit eens met een stuk of 9 mensen ‘bevriend’ geworden en verder nooit meer naar omgekeken.  LinkdIn doe ik wel, maar alleen maar ‘accepten’. Hier scoor ik dus echt geen punten, ik weet ‘t.
Vanuit TASTE zijn we wel actief je kan ons volgen @a_matterofTASTE en we hebben sinds kort ook een Facebook pagina.'

'Oh, had ik al verteld over onze nieuwe website (en huisstijl)? Deze gaat in december live.'

Over 5 jaar… :
'Over 5 jaar? Over 5 weken, over 5 maanden hooguit! Ben geen lange termijn denker. Laat ik antwoorden “Zoals het nu is en dan nog leuker, mooier, spannender, groter, uitdagender, fantastischer, zonniger, etc. Zoiets?'

Wat niemand van mij weet/verwacht:
'Getver. Waar hálen jullie die vragen vandaag? Ik ben eigenlijk, hoewel een vrij stugge, gesloten typische West-Fries best een open boek. Géén verrassingen hier.
De zachtmoedige Tico misschien. Die zien niet veel mensen nee. Maar is er (soms) echt wel. Ik heb bijvoorbeeld onlangs iemand een gedichtje geschreven. Benieuwd hoeveel mensen na het lezen hiervan van hun stoel zijn gevallen.'

Wat ik nog graag kwijt wil aan de branche:
'Het leven is een groot feest!'

'Maar als er niemand is die voor je de slingers ophangt …….. Dan bel je mij toch gewoon!'