Rick Slabbers: ‘Opleidingen maken de markt kapot’

Rick Slabbers van PBN Sport & Adventure is een man met een duidelijke visie. Zo vond hij in zijn vorige blog op highprofile.nl dat we te maken hebben met wildgroei in brancheorganisaties. Deze keer geeft hij zijn ongezouten mening over sportevenementenmanagement en de aanwas in onze branche. Hij kan dat als geen ander, als eigenaar van een van de grootste actieve evenementenbureaus en docent sportevenementenorganisatie op de Hogeschool van Amsterdam.

Afgestudeerden kunnen nergens terecht
‘Ik vind het een bedreiging dat de sportevenement-,  of leiusure-, of vrijetijdsmanagementopleidingen (what’s in a name) als raketten groeien. Waarom? Ten eerste omdat ik mij afvraag waar al die mensen gaan werken straks. Ik weet het niet. PBN Sport & Adventure is één van de grootste sportieve evenementenbedrijven van Nederland, maar wij hebben echt geen plaats voor zo een grote aanwas. Ten tweede vraag ik mij af wat het met de kwaliteit doet van al die bedrijven, die allemaal enkel met stagiaires werken. Zodra deze studenten afgestudeerd zijn en aan de slag willen bij het stagebedrijf, zegt die op zijn beurt: ‘Nee hoor, we nemen weer voor weinig geld nieuwe stagiaires.

Ik denk dat die opleidingen de markt kapot maken. Afgestudeerden kunnen nergens terecht en starten noodgedwongen een eigen bedrijf, en dat is weer een nadeel voor evenementenprofessionals die vanwege de crisis ook genoodzaakt zijn voor zichzelf te beginnen. Wat krijg je dan: wildgroei.

Twee voorbeelden
1. Ik kreeg laatst van een bedrijf uit België (ik zal de naam niet noemen) een prijslijst opgestuurd met de optie om een stagiaire voor 50 euro per dag in te huren. Dan haak ik af hoor! Tussen de boogschietinstructeuren en mountainbikes kon ik kiezen voor een stagiaire. Zo iemand moet gewoon begeleid worden en niet in de verhuur gezet worden!
2. Op de Haagse Hogeschool HVA kun je kiezen uit een stageplaats A, B of C. Een docent had zijn eigen bedrijf als leerbedrijf opgegeven in de categorie A, met plaats voor 15 stagiaires. Zo veel stageplaatsen in één organisatie, dat kan toch niet? Hoezo belangenverstrengeling? Ik heb het bij de directie aangegeven en inmiddels is het niet meer mogelijk.

Enige vereiste: opkomst, of is dat ouderwets?
Ik blijf stug doorgaan met lesgeven op de Hogeschool van Amsterdam, waar ik overigens nog nooit gecontroleerd ben; echt niemand weet wat ik doe. Ik heb het vak zelf moeten schrijven omdat er geen boeken over zijn. Opkomst is het enige wat ik eis want wat ik vertel in de les heeft meerwaarde, de rest is op te zoeken op websites als highprofile.nl. Leerlingen moeten komen, anders heeft het invloed op hun cijfer, zo simpel is het. Maar dat vinden de meeste studenten heel ouderwets…
En over ouderwets gesproken: Hoe gaan studenten met nieuwe media om? Verbazingwekkend hoe slecht! Als ze een promotieplan moeten maken voor een evenement, komen ze niet verder dan een e-mailing, flyer en een advertentie! Niet met Twitter, Facebook en andere social media kanalen.

Niet rooskleurig
Kortom; de opleidingen zijn veel te snel gegroeid en de balans is kwijt. Professionals die een baan zoeken komen niet aan de bak omdat de vacatures worden opgevuld door stagiaires, elk jaar weer. En zo lang die opleidingen zo groot zijn en een beleid hanteren van een half jaar tot een jaar stage, zie ik het niet rooskleurig in. Helemaal als ik bedenk dat zelfs ROC’s zich een sportacademie noemen met als vak sportmanagement. Nee hoor, die mensen kunnen hier echt niet werken. Dat kan gewoon niet.’